page0013 djvu

Budujemy kopiec! 11

rozpuszczają je wydzielaną śliną i następnie połykają. Przełknięta porcja dostaje się do rozszerzonej części przełyku, zwanej wolem. Wole może się rozdymać do wielkich rozmiarów. Napełnione, rozciąga pierścienie odwłoka, który widocznie zwiększa się i grubieje. Możnaby mniemać, że mrówki są wielkiemi żarłokami. Ma to jednak całkiem inny sens. W wolu pożywienie się nie trawi lecz przechowuje, jak w śpiżarni. Dopiero w następnym odcinku przewodu pokarmowego, we właściwym żołądku, rozpoczynają się procesy trawienne, Dopływ pokarmu z wola do żołądka może mrówka zupełnie dowolnie regulować.

Obejrzawszy dokładnie mrówkę, wróćmy w piękny dzień lelni na skraj lasu i skierujmy się ku mrowisku.

3. BUDUJEMY KOPIEC!

Niedaleko drogi ciągną kolumny sześcio-nożnycli robotnic w stronę kopca. W cieniu rozłożystego świerku będziemy mogli przyjrzeć się krzątaninie mrówek.

Gdy tylko cień człowieka padnie na mrowisko, mieszkańców jego ogarnia niepokój. Tłumy wysypują się z ciemnych otworów. Widać jak szeroko rozwierają szczęki, starając się niemi dosięgnąć wroga; jak energicznie podkurczają odwłok, grożąc jadowym gruczołem; jak unoszą się na tylnych nóżkach. Jedna za