294
1
Rozdział X. Analiza decyzyjna w procesie zarządzania ryzykiem in/zen-f.-f.
Rezultatem tego rodzaju ryzyka może być strata (w sytuacji zmaterializowany. J®8° skutków) bądź brak straty (w sytuacji, gdy określone zdarzenie nic wy*u PO- Ryzyko czyste określane jest także mianem ryzyka statycznego i jest pr/v miotem zainteresowania teorii i praktyki ubezpieczeń. Możliwość zrealizowani-się negatywnych skutków ryzyka czystego nie zależy w przeważającej więfcy,. ści przypadków od działań podejmowanych przez zarządzających. Jedyną mn/;. wością zabezpieczenia się przed skutkami ryzyka czystego jest bowiem ubezpj* czenie. Ryzyko czyste jest z reguły mierzalne, gdyż do jego pomiaru możnasa. stosować prawo wielkich liczb.
Drugi z rodzajów ryzyka — ryzyko spekulacyjne charakteryzuje się tym. jego następstwem może być zarówno strata, jak i zysk. Możliwy do osiągnięcia zysk postrzegany jest jako „nagroda” za podjęcie działań obarczonych ryzykiem (czyli za tzw. aktywną postawę wobec ryzyka), a możliwość osiągnięcia zydt określana bywa mianem „szansy”.
Z punktu widzenia celów niniejszego rozdziału dalsze rozważania będąobr-mować ryzyko spekulacyjne.
Jak wspomniano wcześniej, wszelkie działania, w tym przedsięwzięcia m- 1 westycyjne, zawierają w sobie pewien poziom ryzyka. Zazwyczaj jest on doda- I nio skorelowany z wysokością oczekiwanego zysku. Oznacza to, że inwestycje umożliwiające osiągnięcie wyższego zysku charakteryzują się wyższym tyzy-kiem. Dlatego decyzje o wyborze zależą w dużej mierze od stosunku deodęta do ryzyka.
Wyróżnia się trzy rodzaje postaw inwestora wobec ryzyka:
— neutralność,
— awersję,
— skłonność.
Inwestor neutralny wobec ryzyka nie zwraca uwagi na stopień rozproszenia możliwych wyników. Decyzję o podjęciu inwestycji podejmuje wtedy, i*-dy ogólnie szanse na osiągnięcie zysków przew yższają niebezpieczeństwo poniesienia strat.
Inwestor niechętny wobec ryzyka zdecyduje się na inwestycję jedynie czas. gdy szanse na osiągnięcie zysku są zdecydowanie wysokie. Wysokie P***~ dopodobieństwo osiągnięcia zysku pokonuje wówczas awersję do ryzyka
Inwestor lubiący ryzyko zaangażuje się w dane przedsięwzięcie nawet »*s‘ kiedy prawdopodobieństwo przegranej przeważa. Im silniejsze jest zamil>v»*ni do ryzyka, tym większe musi być prawdopodobieństwo straty. ab> odwieść osobę od danego przedsięwzięcia.
Zakładając, że oczekiwanym rezultatem jest odpowtedni poziom stop> tu z inwestycji oraz przyjmując naturalną dla większości ludzi aw ersję można uznać, że wyższe ryzyko powinno prow adzić do osiągnięcia '"N1 py zwrotu. Podejście to zostało zaprezentowane na ry sunku 2.