r
Zagadnienie |
Podstawowe informacje |
Czas (rwania |
W Europie: od 476r. - upadek cesarstwa zachodnio-rzymskiego, (inne proponowane daty to: 306 -wstąpienie na tron Konstantyna Wielkiego, 395 - śmierć Teodozjusza Wielkiego) do I453r. - zdobycie Konstantynopola przez Turków), (inne proponowane daty to: 1450r. - wynalezienie druku,I492r. - odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba i 1.517r. - wystąpienie Marcina Lutra). W Polsce: przyjmuje się zakres od końca X w. do schyłku XV w. (lub do 1543) i wyróżnia trzy podokresy: ■ X-XIII w. (od powstania państwa polskiego do końca okresu rozbicia dzielnicowego) ■ XIV w. (jednoczenie się państwa polskiego, pierwsze próby literackie w języku polskim) ■ XV w. (kształtowanie się wspólnego języka literackiego, liczne już utwory w języku polskim) |
Nazwa epoki |
Średniowiecze to polski odpowiednik łacińskiej nazwy. Nazwa pochodzi od łacińskiego: medius acvus- wiek średni, media aetas - wieki średnie. Zaczęła funkcjonować w XVII wieku i wiązała się z negatywną oceną dorobku epoki, gdyż została wprowadzona, aby zaznaczyć obniżenie poziomu kultury między wielkim antykiem a wielkim renesansem. Dziś nazwa epoki pozbawiona jest pejoratywnego znaczenia. Nazywana też epoką „miecza i krzyża” lub „korony i tiary” — określenia związane z ośrodkami władzy. |
Filozofia |
* Pod przemożnym wpływem religii, gdyż najważniejsze autorytety to Biblia i pisarze kościelni. ■ Ogromny wpływ wywierają poglądy filozoficzne Arystotelesa i jego komentatorów ■ Zwrócona ku sprawom wiecznym, istocie bytu dlatego doczesność podporządkowana jest wieczności. ■ Powstają wielkie syntezy całości filozofii i teologii - tomizm (św. Tomasz z Akwinu - synteza chrześcijaństwa z arystotclizmem), augustynizm (św. Augustyn - synteza chrześcijaństwa z platonizmem), franciszkanizm (św. Franciszek z Asyżu - afirmacja świata, pochwala wszelkiego stworzenia). ■ W ramach scholastyki (podstawowa filozofia chrześcijańska średniowiecza) wykształca się precyzyjny język filozoficzny. ■ Obecny jest także mistycyzm, dążący do bezpośredniego poznania Boga poprzez uczucie i kontemplację, znajdu jący oparcie w religii (liczni święci-mistycy) i w filozofii neoplatońskiej. Twórcą mistycyzmu średniowiecznego był św. Bernard. |
Sztuka |
■ Ma charakter dydaktyczny, gdyż służy religii i przesiąknięta jest motywami religijnymi. * Średniowieczne malarstwo nie naśladuje rzeczywistości, lecz za pomocą alegorii, symbolu, znaków ukazywało relacje Bóg - człowiek (czyli odejście od klasycznych norm sztuki, bo w ierne naśladowanie zastąpione zostało ekspresją uczuć). ■ Najważniejsze tematy sztuki to: śmierć i cierpienie. * Dwa wielkie style w architekturze: romański (powstał we Francji u schyłku X w. i utrzymał się w Europie do połowy wieku XIII) i gotycki (pojawił się około połowy XIII w. w północnej Francji i przetrwał w całej Europie do końca XV w.) ■ Wybitni malarze tych czasów: Giotto di Bondone, Jan van Eyck, Hans Memling. Hieronim Bosch, Pieter Bruegel starszy. |
Zagadnienia polityczne |
W Europie: ■ rywalizacja dwóch ośrodków władzy: papiestwa i cesarstwa niemieckiego o prymat * przez długi czas przewaga Kościoła (hegemonia - przewodnictwo, prymat, przeważając}’ wpływ, dominacja) ■ moment połączenia się obu ośrodków to wyprawy krzyżowe na półwysep Iberyjski (na zachód, by walczyć z Maurami) i walka o odzyskanie grobu Chrystusa (na wschód). W Polsce: ■ przez znaczną część okresu brak jedności politycznej, niezależność poszczególnych książąt * św iadomość jedności Królestwa Polskiego trwa nawet w okresie rozbicia dzielnicowego (arcybiskupstwo gnieźnieńskie łączy wszystkie polskie dzielnice, wspólny język polski, polityczne poczucie wspólnej chlubnej przeszłości umacniane przez kronikarzy) ■ okresy zagrożenia zewnętrznego (w XIII-XV w. najazdy Tatarów i pogańskich Litwinów, kolejne wojny z Krzyżakami, zagrożenie ładu w okresie wojen husyckich w 1. poi. XV w. |
Sytuacja społeczna. czynniki gospodarcze |
W Europie: ■ podział społeczeństwa na stany różniące się pozycją społeczną i uprawnieniami, mający mi różne zainteresowania, obyczaje i tryb życia (chłopi, mieszczanie, duchowieństwo, rycerstwo, które w ciągu XIII i XIV wieku przekształciło się w szlachtę) * te same założenia we wszystkich krajach europejskich (religia chrześcijańska, łacina) W Polsce: ■ feudalny system społeczny: wyraźnie wyodrębnione stany o znanych prawach i obowiązkach e prawo zwyczajowe, oparte na przywilejach nadawanych poszczególnym wsiom, miastom, grupom ludności (niejednolite nawet w skali jednej dzielnicy) * w społeczeństwie dominuje stan szlachecki (rycerski) = mieszczaństwo jest nieliczne, w większości niepolskie (gl. niemieckie) i mało znaczące |
i