Zagadnienie |
Podstawowe informacje |
Czas trwania |
od połowy XX w. do dziś |
Filozofia |
- wiele różnych nurtów - najgłośniejszy kierunek to postmodernizm, głoszący nieistnienie obiektywnej prawdy i względność prawd indywidualnych, innych dla każdego człowieka, a skutkiem tego jałowość sporów etycznych, estetycznych czy nawet naukowych |
Sztuka |
- brak jednego wyraźnie dominującego nurtu, częste zmiany mody - chętne sięganie do technik takich jak kolaż, happening, nagrania wideo - szokowanie widza (np. epatowanie seksem, wulgarnym słownictwem) uważane niekiedy za ważny cel artystyczny, ważniejszy niż np. doskonałość formalna |
Zagadnienia polityczne |
- przez kilkadziesiąt lat uzależnienie polityczne Polski od ZSRR - w latach 90. XX w. odzyskanie niezależności i zwrot ku Zachodowi |
Sytuacja społeczna, czynniki gospodarcze |
- w okresie PRL-u brak wolności ekonomicznej, politycznej i twórczej; wszystkie sfery życia społecznego uzależnione od decyzji partyjnej elity - degradacja życia codziennego (kolejki, braki w zaopatrzeniu, buble), języka (partyjna nowomowa), etyki (bumelanctwo, niedbalstwo w pracy) -w latach 90. XX w. eksplozja przedsiębiorczości i przemiany społeczne; z jednej strony nowi ludzie sukcesu, z drugiej bezrobocie, zagubienie i beznadziejność |
Wpływy zewnętrzne, język |
- w okresie PRL-u odgórne narzucanie oficjalnie popieranych tematów i twórców; cenzura nie pozwala rozpowszechniać utworów uznanych za nieprawomyślne -język literatury zbliżony do języka potocznego - u wielu twórców poszukiwania językowe |
Cele i główne cechy literatury |
- po okresie PRL-u zaangażowanie się wielu twórców przeciwko narzuconej władzy (wydawanie utworów poza zasięgiem cenzury: w podziemiu lub za granicą) - charakterystyczny jest autotematyzm (skupienie się na twórcy i procesie tworzenia), dyskursywizacja (dialog z czytelnikiem, pozornie chaotyczny rozwój wypowiedzi), eklektyzm (łączenie różnych stylów i gatunków literackich w jednym dziele), ironia (dystans do własnej wypowiedzi, niekiedy ostentacyjna), intertekstualność (gra literacka, odsyłanie do innych dzieł, cytaty, kolaże) - u wielu poetów tendencje klasycyzujące — nawiązywanie do dawnych stylów |
Tematyka |
- dramatyczne przeżycia wojenne, podważające sens etyki czy religii; holokaust - człowiek w groteskowym świecie PRL-u - świat dzieciństwa, często wspomnienia wojenne lub z półmitycznych Kresów - sztuka, poezja, proces twórczy, codzienne przeżycia artysty - poszukiwanie opoki moralnej lub wyraz braku niewzruszonych prawd |
Typ autora |
- niewzruszony autorytet moralny, wypowiadający się publicznie na różne tematy - opozycjonista, buntownik, sprzeciwiający się konwencjom i autorytetom - osoba unikająca rozgłosu, rzadko dzieląca się swymi lirycznymi przemyśleniami |
Typowy bohater |
- pisarz tworzący swe dzieło czy piszący wspomnienia - człowiek zbuntowany, ale i zagubiony, osaczony |
Zasady poezji |
zdecydowanie przeważa wiersz wolny, często z dobitnymi przerzutniami i poszukiwaniami językowymi; rym i rytm zasadniczo tylko w funkcji stylizacyjnej |
Uprawiane gatunki literackie; najbardziej znane dzieła |
liryka: utwory Wisławy Szymborskiej, Zbigniewa Herberta, Jana Twardowskiego powieść-groteska: Tadeusz Konwicki Mata apokalipsa dramat groteskowy: Tadeusz Różewicz Kartoteka, Sławomir Mrożek Tango esej: Czesław Miłosz Ziemia Ulro, Zbigniew Herbert Barbarzyńca w ogrodzie różne odmiany dziennika: Marii Dąbrowskiej, Witolda Gombrowicza sylwa współczesna: Czesław Miłosz Piesek przydrożny |
Podstawowe informacje