Zulo/ymy, że lego typu instrument ma indeks odczytowy /iiujdu|i|cy się w linii pionu przechodzącej przez środek S koła pionowego. Na podstawie rysunków 1.2 oraz 1.3 mamy
a = 90° — R, (1.2)
a = Rp — 270° (1.3)
gdzie: a — poprawna wartość kąta pionowego,
R, — odczyt koła zrektyfikowanego dokonany przy KL; Rp — odczyt koła zrektyfikowanego dokonany przy KP;
przy czym zarówno R,, jak i Rp uzyskano po uprzednim doprowadzeniu do górowania pv« lici / y k a I i bel i koliinacyjnej. Koło wierzchołkowe uważamy tu za zrektyfikowane, jeśli indeks odczytowy leży w linii pionu przechodzącej przez środek S tego koła i oś celowa zajmuje położenie 0° — 180°.
Dysponując więc instrumentem z kołem zrektyfi kowanym, poprawną wartość kąla pionowego a obliczamy z odczytów R, korzystając ze wzorów (1.2) i (1.3).
Często jednak, mimo zgrania obrazów końców pęcherzyka libeli kolima-cyjnej, indeks odczytowy nie znajduje się w linii pionu, lecz jest od niej odchylony o niewielki kąt M, zwany błędem indeksu. Mówimy wtedy, że koło wierzchołkowe nie jest zrektyfikowane. Przyjmując, że przy KL indeks umieszczony w lewym dźwigarze jest przesunięty w kierunku obiektywu, na podstawie rysunku 1.4 mamy
a = 90° — Ol + M (1.4)
gdzie: a — poprawna wartość kąta pionowego,
O, — odczyt koła niezreklylikowanego dokonany przy KI .
M — błąd indeksu.
1*0 przechyleniu lunety pto/ muli, przy KI* (rys. 1.5) indeks znajduje się
,, dźwigarze prawym, odchylony u taz ml .......ii o kip M w kierunku okularu. Mamy
*vlł'dy. /godnie z rysunkiem
ot ()„ 270° — M (1.5)
pi v e/.ym Op oznacza tu odczyt kola uiczrektyfikowanego, dokonany przy KP.
C^Z) kl |
^71 KP |
V / \ |
o 1 1/ A / '\ i// \ 4—¥-4- V4v v |
\ / ) o\/ lĄ yo | |
°L --indeks |
P -indeks |
Rys. 1.4 |
Rys. 1.5 |
lak widać, instrumentem z niezrektyfikowanym kołem wierzchołkowym można i\ \ /.nnezyć poprawną wartość kąta pionowego, korzystając ze związków (1.4) i (1.5), a których występuje wartość błędu indeksu M. Ponieważ każdorazowe jej uwzględ |
ulanie przy obliczaniu poszczególnych kątów byłoby uciążliwe, podamy sposób
.....mięcia lej niedogodności.
Wprowadzimy oznaczenia
ocL = 90° — O, (1.6)
aP = 0P —270° (1.7)
i podstawimy je do (1.4) i (1.5), otrzymując
a = aL + M a = aP — M
iktjd, po zsumowaniu stronami
2a = aL + aP
oni/
lak widać, średnia arytmetyczna / wielkości /, i ot,, jest poprawną wartością kąltl pionowego. Obserwacje trzeba jednak w \ konni' przy obu położeniach kola pionowe