Scan0008

stosowanie instrukcji montażu ma charakter rutynowy.

Może zdarzyć się, że pracownik posiada wyższy bądź niższy poziom wy kształcenia, niż to zakłada usytuowanie zawodu w grupie wielkiej. W takich przypadkach należ} brać pod uwagę miejsce zawodu w klasyfikacji, a nie poziom wykształcenia osoby klasyfikowane Na przykład, zgodnie z wymaganiami kwalifikacyjnymi, nauczyciele wszystkich typów sz.^ół i przedszkoli zostali sklasyfikowani w grupie drugiej jako specjaliści nauczania. Jeże/ nauczyciel nie posiada wyższego wykształcenia, także powinien być sklasyfikowany w grupie wielkiej 2, docelowo bowiem wszyscy nauczyciele powinni mieć wykształcenie wyższe. Wyjątek stanowią nauczyciele i instruktorzy praktycznej nauki zawodu, zakwalifikowani do grupy wielkiej 3, którzy na ogół nie mają wyższego wykształcenia i w docelowych koncepcjach nie wymaga się tego.

Innym przykładem będą zawody pielęgniarki i położnej. Wszystkie pielęgniarki i położne, niezależnie od poziomu wykształcenia, należy klasyfikować w grupie wielkiej 2 „Specjaliści”. Wprawdzie obecnie duża grupa pielęgniarek i położnych zatrudnionych w służbie zdrowia posiada wykształcenie średnie, jednak jest to stan przejściowy, gdyż w wyniku transformacji systemu kształcenia w tych zawodach, tj. zaprzestania kształcenia w szkołach policealnych na rzecz kształcenia w wyższych szkołach zawodowych, z każdym rokiem będzie wzrastała liczba pielęgniarek i położnych z wykształceniem wyższym. Docelowo wymaganym wykształceniem będzie wykształcenie wyższe.

Zawody lub specjalności, których nie można przyporządkować do konkretnych pozycji ujętych w klasyfikacji, należy klasyfikować pod pozycją „....90 ...gdzie indziej niesklasyfikowani", znajdującą się na końcu większości grup elementarnych.

Dla uproszczenia przyjęto w klasyfikacji tradycyjne nazwy zawodów rodzaju męskiego, zaś nazwy rodzaju żeńskiego stosowano tylko w niektórych zawodach, wyraźnie zdominowanych przez kobiety. Nie powinno to mieć wpływu na klasyfikowanie pracowników do określonych zawodów.

8