0024

20

DRZWI KOŚCIELNE

Wiele obrazów niemniej to mówią, że są dla łacin— ników robione i owemu wiekowi odpowiadające. Korol i dwór jego, jest dworem książęcym XIIgo wieku, kiedy jeszcze miecz był głównym panowania godłem, (Gallus III.) trzyma go tedy sam książe-korol, a majestatu glob, włócznię jego dostojnicy; berła właściwego niema.

15. Mitry biskupie dwurożne lub rozwidlone wprawdzie ukazały się we Francji w lat kilka-dziesiąt po onycli do kościelnego obrządku wprowadzenia, w czasie kiedy 1052 arcybiskup moguncki w Niemczech pierwszy otrzymywał pozwolenie pokrycia swej głowy mitrą ale biskupi z mitrami występujący nie od razu w te rozwidlone uderzyli. Z czasem dopiero w rozwidlonej postaci w różnych przejistoczeniach ukazywała się mitra (numism. du moyen age, I, p. 184, 190, III, p. 217). W początkach mitra raczej w postaci kołpaka dość wzniosłego ukazała się i takiej pospolicie dostarczają pieczęci. Takiej postaci mitrą jaka jest na drzwiach płockich, pokryta jest głowa Arnolda II arcybiskupa kolońskiego 1156 zmarłego na jego pieczęciach (Lacomblet, Urkundenbuch, Dusseldorf, 1840): bliscy jego poprzednicy mieli głowy nienakryte. Na drzwiach tedy płockich, mitra starej pierwotnej jest postaci nim się dwurożne rozpowszechniły ⁿ).

Podobnież pastorał, wraz z mitrą ukazuje się w ri-rerso super hunc imponatur, ex hac conjunetione quasi litera X re-sultet. Quintus tandem, scilicet auricularis, si aliquantisper flecta-tur, literam C figurat, quae apud Graecos eadem est ac S. Unde si X et C simul jungantur abbreyiate Cliristi nomen exprimunt. Quare sic complicata manu, in benedicendi actu, ut scribit Raynaudus de afctributis Christi, sect. 4, cap. 9, num. 733, Jesus Christi nomen ef-formatur (Ciampini, vetera monumenta, t. III, p. 42, 43).

ⁿ) Infulae aut mitrae usum, antę annum Christi millesinmm haud probant ex tabulis et aliis yeterum monumentis. Caspar Cal-voer, rituale eccles. II, sect. 3, cap. 30, p. 528; Cardinal. Bonei, rer. liturg. T, 24; Heineccius, syntagma de sigillis II, 3, §. 12.