11184 skanuj0003

Zaburzenia seksualne to termin mało precyzyjny, najogólniej oznacza on jakąś patologię, nieprawidłowość seksualną. Podobnie jak w przypadku zaburzeń psychicznych, zaburzenia seksualne obejmują rożne klasy nieprawidłowości. „Najlżejszą” postacią zaburzeń seksualnych są utrwalone kompleksy, na drugim biegunie są zaburzenia „ciężkie”, np. trwałe zachowania dewiacyjne o charakterze przestępczym. Zaburzenia seksualne to pojęcie zbiorcze, w którym mieszczą się bardzo zróżnicowane formy zachowań seksualnych. Jakkolwiek pojęcie normy i patologii w seksuologii jest bardzo kontrowersyjnie oceniane, można jednak uznać, iż zaburzeniem seksualnym są takie potrzeby, postawy i zachowania seksualne, które utrudniają współżycie seksualne, stworzenie więzi seksualnej z partnerem, przystosowanie się do norm akceptowanych przez dane społeczeństwo i jego system prawny.

Dokładniejszą analizę pojęcia normy i patologii w seksuologii przedstawiają Imieliński (1982) i Godlewski (1985).

Zaburzenia seksualne w tej części pracy są omówione z różnych punktów widzenia i na podstawie najnowszego piśmiennictwa na ten temat. Dokładniej są one opisane w monografii K. Imielińskiego pt.: „Zarys seksuologii i seksiatrii”, a także w „Seksuologii klinicznej” pod redakcją T. Bilikiewicza i K. Imielińskiego (1974).

Rozdział I_

Klasyfikacja zaburzeń seksualnych

Jest wiele klasyfikacji zaburzeń seksualnych; szferzej omawiam tę kwestię w innej pracy (Starowicz 1985). Występujące zaburzenia seksualne Godlewski (1985) dzieli na następujące

7