Białka i aminokwasy
Niestety Jak dotąd nie ma pewnych [ swoistych odczynów Nsto chemicznych na poszczególne biało i aminokwasy Stosowana dość powszechnie (i w zasadzie Jedyna) metoda bromofenotowa (z użyciem rtęci lub bez niej) pozwala Jedynie na ooólne zorientowanie się w -zawartości* białek w komórce, ale bez możliwości rozróżnienia nawet czy chodzi tu o białka proste, czy złożone, nie mówiąc Już o rozróżnieniu rodzaju biało prostego (np. albuminy czy głobufiny) bądź rodzaju białka występującego w połączeniach (kompleksach) z innymi związkami (np gfikoproteidy czy Opoproteidy).
Węglowodany
W celu uwidocznienia umiejscowienia wielocukrów w komórkach i w tkankach stosuje się metodę, w Której stosuje się kwas nadiodowy I od-czynnik Schłffa. czyli tzw. metoda p. a. S Ogólną podstawą chemiczną tej metody jest względnie swoiste rozrywanie wiązania między atomami węgla (C—C) w cząsteczce gBkogenu i utlenianiu związanych z tymi wędami grup. 1, 2. glikolowych (CHOH CHOH) na grupy aldehydowe (CHO CHO) Powstały stad dwualdehyd łączy sję z leukofuksyna od-czynnika Schrffa dając trwałe, purpurowoczerwone zabarwienie W związku z tym. że tego rodzaju grupy 1, 2 glikolowe występują i w innych związkach, a ponadto kwas narodowy utlenia również do grup aldehydowych grupy 1. 2 gfcoaminows, aMoaminowe i ketonowe innych niż wieiocukry związków—w każdym przypadku przed wykonaniem zasadniczego odczynu przeprowadza się na drugim (sąsiednim) skrawku, kontrolne trawienie enzymatyczne roztworem diastazy swoiście rozkładającej tylko gtikogen
Lipidy
Technika parafinowa, w której stosuje się utrwalacze bądź płyny pośrednie będące .naturalnymi rozpuszczalnikami” dla tłuszczów (alkohole, benzen, ksylen itp.) nie stosuje się prawie zupełnie. Ze stosowanych metod histochemicznych na lipidy najczęściej używanymi w praktyce są metody oparte o tzw barwniki lipidowe, do których należy cały szereg Sudanów III, III, IV. Black B) i czerwień oleista (Oil Red O) barwiące przede wszystkim lipidy zapasowe i metaboliczne Spośród innych metod histochemicznych na fipidy należy wymienić barwienie z użyciem Błękitu Nilu oraz barwienie czt er ot lenkiem osmu (0S04).
Metoda z czterotlenkiem osmu jest szczególnie przydatna do orientacyjnego rozróżnienia lipidów w mikroskopie elektronowym, gdzie związek ten jest jednocześnie często stosowanym utrwalaczem.