’ręL ] — rozciągany
J50 kN 2 120 MPa
—- = 6,25 cm2 5
Z tablicy 20 dobieramy L 65 x 65 x 7, którego przekrój SL = 8,70 cm2. Przekrój osłabiony otworem nitowym
. S = SL -g ■ (i,; = 8,7--0,7 ■ 2A 7,23 cm2 > 6,25 cm2
Pręt: 3 — rozciągany ,
Z tablicy 20 dobieramy |_50x 50 x 6-SL = 5,69 cm2. Uwzględniając osłabienie
S — Su — dv ■ g — 5,69 — 2,1-0,6 — 4,43 cm2 > 4,06 cm.2 Pręt 2 — ściskany
120 kN
2-120 MPa 5Cm2
\
Ponieważ fi jest współczynnikiem zmniejszającym, należy wstępnie przyjąć ój > 5 cm2 Zakładamy 2| 65.
Z tablicy 22 odczytujemy dane dla jednego ceownika: Jx = 57,5 cm4, ./„ = 14,1 cni4, S = 9,03 cm2, e= 1,42 cm, ą — 5,5 mm = 0,55 cm. Dla prętów składających się z 2 ccowników (połączonych wg rys. 2.146) momenty bezwładności wynoszą:
względem osi x— = 2.1 v
Obliczamy momenty bezwładności dla pręta 2: 2 Jx = 2-57,5 = 115 cm4
Jy+S-
i)b
2} 14,1 -l'9.03(l,42+0,5)2]- ta 94,8 cm4
.l[ < J'x — zatem pręt jest bardziej narażony na wyboczenic względem osi y
2 S
/_94,8_
2-9,03
2,29 cm
gdzie:
A — smuktnić pręta,
/„, — długość wyboczeniowu prę la (z itwzęlędnitmietn sposobu jnocowama),
Przyjmujemy, że pręty kraiowcic są mocowane w węzłach przegubowo, sląd lw = J
X ~ "/, ~ ' 2,29* ~ 61,2
z tablicy 26b odczytujemy: dla &= 6J,2—/> — 0,7928 {stosując interpolację liniową). Obliczamy przekrój ceownika niezbędny dla pręta ści
skanego narażonego na wyboczenic (bez uwzględnienia osłabienia otworami nitowymi)
S= Sffl** 9,03-0,7928 ^'7,lócm2 uwzględniając osłabienie otrzymujemy
S- (S[-il0-g)-jl - (9,03 - 2,1 • 0,55)-0,7928 6,24 cm2 > 5 cm2 ,
Cc o w n i k 65 nie ulegnie wyboczeniu. Zaleca się sprawdzenie, czy można zastosować [50.
Pręt 4 — ściskany
r 1 2k, 2-1200 MPa
Zakładamy 2[65. Zgodnie z obliczeniami wykonanymi dla pręta j\.= 94,8 cm4
47,':