13

’ręL ] — rozciągany

J50 kN 2 120 MPa

—- = 6,25 cm^{2 5}

Z tablicy 20 dobieramy L 65 x 65 x 7, którego przekrój S_L = 8,70 cm². Przekrój osłabiony otworem nitowym

. S = S_L -g ■ (i,; = 8,7--0,7 ■ 2A    7,23 cm² > 6,25 cm²

Pręt: 3 — rozciągany ,

Z tablicy 20 dobieramy |_50x 50 x 6-S_L = 5,69 cm². Uwzględniając osłabienie

S — S_u — d_v ■ g — 5,69 — 2,1-0,6 — 4,43 cm² > 4,06 cm.² Pręt 2 — ściskany

120 kN

2-120 MPa ^5Cm2

\

Ponieważ fi jest współczynnikiem zmniejszającym, należy wstępnie przyjąć ój > 5 cm² Zakładamy 2| 65.

Z tablicy 22 odczytujemy dane dla jednego ceownika: J_x = 57,5 cm⁴, ./„ = 14,1 cni⁴, S = 9,03 cm², e= 1,42 cm, ą — 5,5 mm = 0,55 cm. Dla prętów składających się z 2 ccowników (połączonych wg rys. 2.146) momenty bezwładności wynoszą:

względem osi x— = 2.1 _v

Obliczamy momenty bezwładności dla pręta 2: 2 J_x = 2-57,5 = 115 cm⁴

Jy+S-

i)b

2} 14,1 -l'9.03(l,42+0,5)²]- ta 94,8 cm⁴

.l[ < J'_x — zatem pręt jest bardziej narażony na wyboczenic względem osi y

2 S

/_94,8_

2-9,03

2,29 cm

gdzie:

A — smuktnić pręta,

/„, — długość wyboczeniowu prę la (z itwzęlędnitmietn sposobu jnocowama),

Przyjmujemy, że pręty kraiowcic są mocowane w węzłach przegubowo, sląd l_w = J

^X ~ "/, ~ ' 2,29* ~ ^61,2

z tablicy 26b odczytujemy: dla &= 6J,2—/> — 0,7928 {stosując interpolację liniową). Obliczamy przekrój ceownika niezbędny dla pręta ści

skanego narażonego na wyboczenic (bez uwzględnienia osłabienia otworami nitowymi)

S= Sffl** 9,03-0,7928 ^'7,lócm² uwzględniając osłabienie otrzymujemy

S- (S_[-il₀-g)-jl - (9,03 - 2,1 • 0,55)-0,7928    6,24 cm² > 5 cm² ,

Cc o w n i k 65 nie ulegnie wyboczeniu. Zaleca się sprawdzenie, czy można zastosować [50.

Pręt 4 — ściskany

,„.2^2*L = 3,»

^r 1    2k,    2-1200 MPa

Zakładamy 2[65. Zgodnie z obliczeniami wykonanymi dla pręta j\.= 94,8 cm⁴

47,':