20226 Szewczenko0005

168

T. SZEWCZENKO: WYBÓR POEZJI

Dajcież te ostatnie góry,

A będzie wam lepiej,

¹⁶⁰ Bo i tak już panujemy Nad morzem i w stepie!

Ciebie też zagnali, braciszku jedyny,

Zacny mój Jakubie! Nie za Ukrainę,

Lecz za jej tyrana przelać było trzeba ¹⁶⁵ Tyle krwi szlachetnej! Kazałyż ci nieba Pokosztować carskiej, zatrutej potrawy, Druhu mój najbliższy, prawdziwy i prawy!

.Twe gorące serce niechaj będzie z nami, Znowu z Kozakami pomykaj brzegami,

¹⁷⁰ A pozieraj w stepach na stare kurhany. Rzęsistymi łzami zapłacz z Kozakami I czekaj, aż wrócę ja, twój druh zesłany. Zaś na razie — moje dumy Gorzkie i żałosne

¹⁷⁵ Będę siał tu. Niechaj z wiatrem Gadają — i rosną.

Do miłego sercu druha Z ukraińskiej strony Wiatr zaniesie moje dumy ¹⁸⁰ Bratnią łzą zroszone.

Ledwie spojrzysz na nie t-śt zbudzą Tyle w sercu Wspomnień;

Znów — kurhany, stepy, góry, Znów — pomyślisz ó mnie.

Perejasław, 18 listopada 1845

Przełożył

Stanisław Strumph-Wojtkiewićm