Zainteresowanie tą rasą stało się tak duże, jak w przeszłości wielką biedą angielską. Importowały ją prawie wszystkie kraje europejskie, a także niektóre na innych kontynentach (np. Brazylia, Argentyna). Oprócz Belgii, hodowana jest dość powszechnie w Holandii, Francji i Niemczech. Najliczniejsze pogłowie świń pietrain jest w Niemczech. W 1995 r. rejestr zwierząt zarodowych tej rasy zawierał 8765 loch, co stanowiło 17.9% wszystkich loch zarodowych, oraz 2885 knurów, czyli 55.8% (tab. 8.1).
W 1965 r. Polska otrzymała pierwszą partię tych zwierząt jako dar Polonii belgijskiej, angielskiej, francuskiej i szwedzkiej dla Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Wykorzystywano je do krzyżowania z rodzimą rasą złotnicką pstrą w celu wytworzenia nowej rasy. Kiedy praca hodowlana była w pełni zaawansowana, wybuchła epidemia pomoru. Decyzją wojewódzkiego lekarza weterynarii całe stado zostało zlikwidowane w ciągu jednego dnia. Na ponowne podjęcie pracy zabrakło, niestety, odpowiednich warunków.
Przemiany ustrojowe i wprowadzenie gospodarki rynkowej w latach 1989—1990 stworzyły możliwość wznowienia przerwanych prac. Nie tylko ośrodki naukowe, ale także hodowcy i producenci zaczęli importować z Niemiec świnie pietrain. Wzrosło zainteresowanie przemysłu mięsnego. Rozpoczęto intensywne badania w zakresie wykorzystania ich w produkcji żywca wieprzowego w Polsce.
Należy zaznaczyć, iż u rasy tej dostrzega się korzystne zmiany jakościowe. O ile w przeszłości prawie wszystkie badane osobniki wykazywały obecność mięsa wodnistego lub częściowo wodnistego (Rak 1973), o tyle obecnie — dzięki odpowiedniej selekcji — zwiększa się udział zwierząt o mięsie normalnym. Potwierdzają to badania przeprowadzone w Katedrze Hodowli Trzody
Tabela 8. 2
Chlewne ników u ważając badania umięśni dem mo wania, 1 badane stwierd osobnik wyniki bo umii świń pl riantac I _Hw stosi
Po: przodt metod zwierz a pozo
W
umów rasy i sie oj
Wyniki oceny poubojowej ras polskiej białej zwisłouchej i pietrain oraz czterech grup mieszańców z udziałem krwi rasy pietrain (Rak i in. 1993)
Wyszczególnienie |
pbz |
pxzłp |
p x pbz |
p x d |
p x (d x pbz) |
P | |
Masa ciała przed ubojem Średnia grubość słoniny |
kg |
101.10 |
94.59 |
98.52 |
99.86 |
99.18 |
95.89 |
z 5 pomiarów |
cm |
2.83 |
2.41 |
2.14 |
2.24 |
2.14 |
1.44 |
Pow. oka polędwicy |
cm2 |
40.11 |
40.01 |
43.44 |
41.76 |
42.69 |
53.73 |
Masa szynki właściwej |
kg |
7.63 |
6.98 |
8.08 |
7.98 |
8.15 |
9.21 |
Mięso w szynce właściwej |
kg |
5.27 |
4.98 |
6.01 |
6.13 |
6.13 |
7.59 |
Osobniki o mięsie |
% |
69.08 |
71.35 |
74.38 |
76.82 |
75.21 |
82.41 |
normalnym |
% |
90 |
100 |
87 |
86 |
100 |
89 |
PSE |
% |
— |
- |
9 |
— |
— |
— |
częściowo PSE |
% |
— |
- |
- |
- |
— |
11 |
częściowo DFD |
% 1 |
10 |
- |
4 |
14 |
— |
pbz - polska biała zwisłoucha p — pietrain złp — złotnicka pstra d — duroc
mi
jal
st
128
1