21667 IMGq00 (2)

141

140

TrrrKi poaiętac, 2* na przyb)1 zony eharalcter powyższego wtóru wpływ inki* fakt. Jo zwykle przyjsujoay l&kZc niedokładne watIoSc! paraaolrdw orejt C_c> które rdwnlet tal erą od punktu pracy tranzystora

W tym nuMnc 1* nolony Jol narysować aałosygrałowy schenat zastępczy całego układu.

Trzebo p.«»iętai. tt wzmocnienie to liczymy pomiędzy punktami do których doprowadzony Jeo*. elc»*r.t C_c, e nie dla całego wzmacniacza

Po autonatyeznyn zastosowaniu twierdzenia Millera otrzyaial lbyftoy dwlo pojecnoftcł - po stronie wejściowej I wyjściowej. Jednak Juk to wynika » Ir z rozwiązania zadania S4. nie sn tentu w tyn przypadku uwzględniać pojemności od strony wyjściowej. Uzyskany schemat zastępczy J*3t rotom mntępujący

V celu umoZl Iwlrnln niezależnego traktowaniu fragmentów ukłiuiu po ubu stronach • i««niu C_fi. wykorzyatujeay efekt Millera, penlętając 2e pdZnlcjsre wnioski nlr '»oftn dotyczyd azęulol 11 wofic I po wylej około 0. lf^, etyli w nas/yn przypadku lOłPfc.

7.ilIuJ.utj, le w miarę wzrostu częstotliwości istotną rolę oogryvaJą kolejno najpierw elementy sprzęgając* Cj l C_?. następnie w Środku pesma wszystkie elrrenty poje imoSclowe są do pominięcia (C_}. Jako zwa/cla, C^, Jako przerwy) l dla najwyższych częstotliwości uwzględniamy Jedynie pojemności C_ę. ICj.C., zastąpione zwitrntajni ).

Wznocnienie napięciowe dla efektu Millera wyznaczamy dla Środka pasao częstotliwościowego, uproś z cz.ając odpowiednio schenat zastępczy

Si • ^c« • *W* • ^l'^w *    ^{tss a)}

/

Wyznaczymy osobno wpływ poJeanoSci ograniczających pasoo od dołu I poJeenoScl **M*

Ola niskich częstotliwości skorxy»ta.-.y z następującego schematu (C_M zastąpione

przerwą)

Przy czym

V

¹ b’«

~bb** ^rb‘e

(55.0)

k

uM

l®ce ¹ l^o^ " ⁹⁵-°³⁸ “ *,⁽VIV * 97 a ton

(55 7)

^r '    - *W^rb*e • '-⁰⁸ Kfł

155 10)