22962 JAN PAWEŁ II ŻYCIE PRYWATNE JANA PAWŁA II 32

„Ładnie dziś u Was, w górach” - pisał w wierszu już wiosną 1939 roku

/EASLNEWS

„Popatrz - tam łuską srebrzystą nieustannie się woda odrywa” - pisał w wierszu z roku 1950

O spotkaniu Papieża z Lechem Wałęsą patrz - Księga II, Rozdział 2

imago ?nnn

W wyprawie tej, chowanej do ostatniej chwili w tajemnicy, towarzyszyli mu ks. prof. Stanisław Nagy ks. prof. Adam Kubiś, ks. Bronisław Fidelus, kardynał Franciszek Macharski i oczywiście ks. Stanisław Dziwisz. Do schroniska dojechali samochodami. Po krótkim powitaniu Papież rozmawiał z Lechem Wałęsą.

Potem Papież zakłada turystyczne buty i wyruszają do Doliny Jarząbczej. „Ojciec Święty (. . .) zszedł energicznie ze schodów schroniska i popularną drogą, dość stromo opadającą w dół, skierował się ku odbijającej paręset metrów innej ścieżce-dróżce, prowadzącej do Doliny Jarząbczej” - wspomina ks. Nagy

„Tu mogę iść - mówił Papież z uśmiechem - po prawdziwej górskiej drodze z kamieniami. W Castel Gandolfo są także ścieżki, ale wszystkie wytapeto-wane”. Jest zadowolony i odprężony. Po godzinie siadają nad potokiem, jedzą skromny posiłek - kanapki popite herbatą z termosów. W tym miejscu wmurowano później pamiątkową tablicę.

W powrotnej drodze Papież zagląda do szałasu pasterskiego Jędrusia Gali-Zięby, który częstuje gości oscypkami i bundzem (masą serową, z której robi się bryndzę), co wywołuje gwałtowny protest papieskiego medyka.

ZDOBYWCA NOWEGO TARGU

Dolomity - bywał tu wielokrotnie. Pierwszy raz przylatuje helikopterem do Canale dAgordo, rodzinnej miejscowości Jana Pawła I w pierwszą rocznicę jego śmierci. Witają go tłumy turystów.

„Tak, to rzeczywiście człowiek gór! - zachwyca się reporter włoskiego radia. - Ledwo wysiadł z helikoptera, z przyjemnością wciągnął w piersi rzadkie powietrze, płatki śniegu łapał w locie. To znakomity taternik, zdobył kiedyś najwyższy szczyt w Tatrach, wszedł na... Nowy Targ!”.

W Dolomitach był ponownie w 1987 roku na kilkudniowym odpoczynku w pięknym zakątku Loren-zago. Odprawił tam mszę, podczas której mówił do leśników i ludzi gór o pięknie przyrody: „Owe cuda

natury są dziełem samego Twórcy piękna. Skoro wprawia nas w podziw ich istnienie i działanie, o ile bardziej potężny jest Ten, który je stworzył. Bowiem z wielkości i piękna stworzeń przez analogię poznaje się ich Stwórcę.”

WSPINACZKA SYNODALNA

Innym razem, w 1988 roku, spędza w Dolomitach aż dziesięć dni. To właśnie z tych wakacji pochodzi słynne zdjęcie Papieża, który przechodzi rwący strumień górski po chwiejnej kładce: jest skupiony, nie podpiera się laską. Raźno pokonuje strome podejście, ma świetną orientację w terenie, czym wprawia otoczenie w zachwyt. Osoby, towarzyszące 68-letniemu turyście, namawiają go do powrotu. „Dlaczego? - pytał. - Jesteśmy młodzi, nasz przeciętny wiek nie przekracza pięćdziesiątki. Możemy maszerować dalej.”

Kiedy w 1990 roku papieski helikopter krążył nad Mont Blanc, a wylądował jedynie na niższym lodowcu Col Major, Jan Paweł II powiedział, że nie należy zdobywać wierzchołków z użyciem helikopterów. „To nie byłoby sprawiedliwe” - dodał, obserwując wspinających się alpinistów.

Mawia: „Każdy mógłby wygodnie chodzić po ulicach miast i podróżować, czyli korzystać z pojazdu. Ale góry są wyzwaniem, prowokują istotę ludzką do wysiłku, do przezwyciężania samych siebie. Są zachętą, by wznosić się coraz wyżej. Ku Stwórcy.”

DRUH PRZY OGNISKU

Kiedy Papież przyjeżdża do swej letniej rezydencji I w Castel Gandolfo, miejsce to zaczyna tętnić życiem. I