28549 skanuj0003 (257)

444

14. Leki przedwbakteryjne

R =    ^ CH₂-

Benzyłopenicylina

(PENG)

o-ch₂-

Fenoksymetylopenicylina

(PENY)

Kwas

6-aminopem. (6-APA) '

Rysunek 14-18. Budowa penicyliny

Synteza tak naprężonej cząsteczki była ogromnym wyzwaniem, knac^| kończyło się sukcesem Sheehna - w 1957 roku przeprowadził on pełną penicyliny. Była ona jednak zbyt skomplikowana, aby mogła być zastosal^H do produkcji na dużą skalę, ale w kolejnym roku Beechams wyizolował dukt, nazwany kwasem 6-aminopenicylanowym (6-APA; rys. 14.18), kulijW łatwo dostępnym biosyntetycznym produktem pośrednim penicyliny. zrewolucjonizowały „świat penicylin”, gdyż dostarczyły substancji wyj dla różnorodnych półsyntetycznych penicylin.

Penicyliny stosowano bardzo szeroko i często nierozważnie, tak że coraz«^| szym problemem stawała się ewolucja bakterii penicylinoopomych. Walka zflH penicylinoopomymi bakteriami zyskała ogromne poparcie, kiedy w 1976 roka^H chams odkrył naturalny związek nazwany kwasem klawulanowym (rys. 14.55jJ ry bardzo skutecznie chronił penicyliny przed atakiem enzymów bakteryjnyck.

Budowa penicylin

Jak już wspomniano, struktura penicyliny (rys. 14.18) była tak niezwykła, lu naukowców wątpiło w jej ustalenie aż do chwili, kiedy poddano ją amUfl rentgenostrukturalnej. Penicylina zawiera, sprawiający wrażenie bardzo naslM łego, układ bicykliczny, składający się z czteroczłonowego pierścienia (3-Iąa^l skondensowanego z pięcioczłonowym pierścieniem tiazolidyny. Szkielet czflilH

Rysunek 14.19. Wszystko wskazuje na to, że penicylina wywodzi się od cysteiny i waliny