w temperaturze powyżej 280°C. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie (» lOOg wody w temperaturze 0°C rozpuszcza się 2,1 g sołi, a w 20°C - 7,74 g, a w 60"C - 26,7 g).
Doświadczenie 2. Otrzymywanie węglanu kobaltujlT) — CoCO>
Węglan kobaltu(H) można otrzymać według reakcji:
Co(NOj}> + Na2C03 = CoCO? + 2 NaNOj
Wykonanie:
1. Wytarować dwie suche zlewki.
2. Do jednej zlewki odważyć 7,25 g Co(N05>r6 HjO, do drułpg zaś 7,5 g NajCOy 10 HiO.
3. Każdą naważkę rozpuścić oddzielnie w zlewce, w 50 cm' gorącej wody.
4. Do roztworu Co(NO?)2 dodać mieszając gorący roztwór NajCOj.
5. Roztwór ochłodzić i po opadnięciu osadu na duo zlewki ziać ostrożnie po bagietce klarowny roztwór znad osadu (dekantacja).
6. Osad przemyć przez dekantację aż do uzyskania odczynu obojętnego przesączu (sprawdzić odczyn papierkiem wskaźnikowym).
7. Osad przenieść ilościowo na sączek (rys 3.3) ł przemyć niewielką ilością wody destylowanej z tryskawki.
8. Przesączony osad suszyć wraz z sączkiem między złożonymi arkusikami bibuły w temperaturze pokojowej.
9. Po wysuszeniu, osad zważyć w słoiku o znanej masie.
10. Obliczyć wydajność procesu
11. Wyniki doświadczalne zapisać w tabelce jak wyżej.
Właściwości węglanu kcbaltu(U)
Związek ten powstaje w postaci różowo-fioletowego proszku, trwałego na powietrzu. Przy silnym ogrzaniu rozkłada się Nie rozpuszcza się w wodzie ani w amoniaku; rozpuszcza się natomiast w kwasach
Doświadczenie 3. Otrzymywanie węglanu di wodom tlenku miedzi(II) - (CuOH)iCOj Węglan di wodorotlenek miedzi(ll) otrzymuje się w reakcji:
2 CuSO* + 4 NaHCO; = (CuOH)2CO, + 2 Na2SOA 4 3C02 + H20 Wykonanie:
\. Zważyć w dwu suchych zlewkach 7,8 g CuS04 ■ 5 HaO oraz 6,0 g NaHCOj.
2. Odmierzyć 50 cms wody destylowanej i ogrzać do wrzenia.
3. Naważki soli CuSO*' 5 H-0 i NaHC03 przenieść do moździerza porcelanowego, sproszkować i dokładnie wymieszać
4. Otrzymaną mieszaninę wprowadzić małymi porcjami, ciągle mieszając, do zlewki z wrzącą wodą. Każdą następną porcję dodawać dopiero po zakończeniu burzliwej reakcji połączonej z wydzieleniem CO?
5. Zawartość zlewki gotować przez 10-15 minut, a następnie ochłodzić pod bieżącą
wodą.
6. Po ostudzeniu płyn zdekanlować oa sączek (rys 3.3), a osad przemywać przez dekantację do zaniku w przesączu reakcji na jony SO/\ Obecność jonów SO42' stwierdza się przez dodanie do probówki z przesączem kilku kropli roztworu Ba(NOj>2. W obecności jonów S04** pojawia się białe zmętnienie.
7. Osad przesączyć, przenieść z sączkiem na szkiełko zegarkowe i suszyć w suszarce w temp. ok. 100°C.
8. Po wysuszeniu osad zważyć.
9. Obliczyć wydajność procesu.
10. Wyniki doświadczenia przedstawić w tabelce jak wyżej.
Właściwości węgłami di wodorotlenku miedzi (II)
Związek ten występuje w postaci bezpo stać i owego zielonego proszku. Ogrzewany do temperatury 200°C rozkłada się na CuO, CO? i O2. Rozpuszcza się w rozcieńczonych kwasach i amoniaku; w wodzie natomiast jest nierozpuszczalny.
Doświadczenie 4. Otrzymywanie węglanu manganufll) - MnCOs
Reakcja otrzymywania węglanu manganu(IT) przebiega następująco:
MnSO* + Na2COi = MnCO, + Na?SO*
1. Wytarować dwie suche zlewki.
2. Do dwu zlewek odważyć 3,4 g MnSO* • H*0 oraz 4.2 g NajCOi • 10 H2O
3. Każdą z naważek rozpuścić w 50 cm1 wody destylowanej,
4. Do roztworu MnS04 wlać, ciągle mieszając, roztwór NaiCOj.
5. Powstały' osad przemywać przez dekantację tak długo, aż przesącz przestanie wykazywać obecność jonów SO<‘ Obecność jonów S04*' stwierdza się przez dodanie do próbki przesączu kilku kropli roztworu Ba(NQj)2. W obecności jonów SO42" pojawia się białe zmętnienie.
6. Przemyty i odsączony osad przenieść wraz z sączkiem na szkiełko zegarkowe i suszyć w temperaturze 50-60^.
7. Osad po wysuszeniu zważyć i obliczyć wydajność procesu
8. Wyniki doświadczalne zapisać w tabelce jak wyżej.
Właściwości węglanu manganu (FI)
Związek ten występuje w postaci białego puszystego proszku, na powietrzu przybiera stopniowo barwę różowobrunatną Ogrzewany powyżej 100eC rozkłada się na MnO i CO*. W wodzie prawie nierozpuszczalny, łatwo rozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach.
31