35530 skanuj0048 (46)

schemat 5, który w zestawieniu nie różnicuje obu grup, stosowany jest do badania wpływu różnych odstępów czasu między uczeniem się obu zadań (Ellis i Burnstein, 1960).

Używano tez różnych wzorów do określenia efektów transferu. Najczęściej stosowany jest wzór procentowy:

1 a

£_

Procent transferu = --- x 1 00,

gdzie E oznacza średnią wykonania zadania B przez grupę eksperymentalną, a K średnią wykonania tegoż zadania przez grupę kontrolną. Wzór ten odnosi się do takich pomiarów, jak liczba prawidłowych odpowiedzi itp., tzn. takich, w jakich wzrost wartości pomiarów oznacza lepsze wykonanie, a więc większy transfer. Jeżeli jednak przedmiotem pomiaru będzie np. liczba błędów lub czas wykonania zadania, to niższe wartości pomiarów oznaczają lepsze wykonanie. W takich sytuacjach odwracamy licznik i procent transferu obliczamy według wzoru:

1 b

^{K E} X 100. K

Inny wzór zaproponowany przez R. M. Gagne i in. (1948) porównuje różnicę między grupą eksperymentalną i kontrolną z różnicą, jaka dzieli wynik grupy kontrolnej od wyniku maksymalnego.

2a

gdzie M oznacza wynik maksymalny, a pozostałe symbole pozostają nie zmienione (czyli oznaczają wyniki grup E i K w zadaniu B). Dla pomiarów czasu czy błędów odwracamy teraz zarówno licznik, jak i mianownik, i procent transferu obliczamy za pomocą wzoru:

2b

B. B. Murdock Jr. (1957) zaproponował jeszcze trzeci typ wzoru. Zakłada on, że maksymalny pozytywny transfer może wynosić 100%, a maksymalny negatywny -1 00%, tak więc są one symetryczne. Uzyskuje to przez dodanie wyników obu grup E i K w mianowniku.

Dla pomiarów czasu i błędów licznik zostaje odwrócony, co nadaje wzorowi następującą postać:

Obliczenie wartości transferu za pomocą różnych metod nie jest licz-

146