38463 strE (4)

45

śsnieją również obojętne mieszaniny barwników kwaśnych i zasadowych, np. -:ir.vnik Giemzy.

Zależnie od sposobu barwienia wyróżniamy barwienie przyżyciowe i barwie-: e preparatów utrwalonych.

: Barwienie przyżyciowe

Polega ono na barwieniu żywych komórek drobnoustrojów. Przykładem tego nu barwienia jest barwienie drożdży na żywotność lub obecność substancji zarysowych.

: Barwienie preparatów utrwalonych

Barwienie preparatów utrwalonych można podzielić na:

a)    proste, które polega na zabarwieniu komórek drobnoustrojów tylko jednym

rerwnikiem,

b)    złożone, do którego używa się kilku barwników,

c)    negatywne, polegające na zabarwieniu tła, podczas gdy komórki drobno-.strojów pozostają nie zabarwione.

Barwienie preparatów utrwalonych obejmuje trzy etapy i wymaga:

-    wykonania rozmazu,

-    utrwalenia preparatu,

-    zabarwienia komórek drobnoustrojów.

WYKONANIE ROZMAZU. Technika sporządzania rozmazu zależy od konsy-rrencji badanego materiału. Jeśli mamy do czynienia z podłożem płynnym, to sporządzenie rozmazu polega na rozprowadzeniu kropli hodowli cienką warstwą na środku odtłuszczonego szkiełka przedmiotowego. Szkiełko odtłuszcza się przez przeciągnięcie go w płomieniu palnika. Rozmaz wykonuje się ezą, a następnie suszy na powietrzu. Jeśli badane drobnoustroje znajdują się na podłożu stałym, to -ówczas należy najpierw za pomocą jałowej ezy na powierzchnię odtłuszczonego szkiełka przedmiotowego nanieść kroplę wody, a następnie ponownie wyjałowioną zza pobrać niewielką ilość kultury, rozprowadzić w kropli w'ody, wykonać rozmaz wysuszyć (rys. 19).

Rysunek 19. Preparat z kroplą i prawidłowo wykonanym rozmazem (wg Wojciechowskiej)

UTRWALANIE PREPARATU. Po wysuszeniu rozmaz należy utrwalić. Utrwali możemy metodą termiczną lub chemiczną.

Metoda termiczna polega na trzykrotnym powolnym przeciąganiu szkiełka rrzedmiotowego z rozmazem w płomieniu palnika. Szkiełko należy trzymać szczypcami, zwrócone rozmazem do góry.