40034 ScannedImage 55

165

przyjęła chrześcijaństwo, wróciła pod wpływem Mambu do swoich tradycyjnych praktyk religijnych. Misjo opuszczali równio* kateolieoi i pomooni-oy misyjni, pcoiągająe za sobą wielu chrzeóoijon* Interesująoe jest to, że Mambu nio odniósł Ładnyob sukcesów w swej rodzinnej wiosoe Apengan, ' we wiaoh na wybrzeżu oraz wśród pracowników na plantaojaoh. Szczególnie ci ostatni, bardzo sceptycznie zapatrywali się na działalność Mambu; żyli bowiem oni w stosunkowo lepszych warunkach i idee nagłej przemiany świata A łatwego zdobycia bogaotwa nie trafiały do ich przekonania, pomimo że również żywili niechęć do Białych. Kult Mambu mimo swego rewolucyjnego, jak na owe czasy, charakte.ru, nio 'przejawiał żadnych o— znak aktywnych.form walki, służącej do osiągnięcia zamierzonych celów; prorok głosił raczej konieczność stosowania przez swych zwolenników pasywnego oporu zarówno wobec zarządzeń administracyjnych, jak i misyjnych. Zachęcał do niepłacenia podatków, zakazywał chodzić do szlcół misyjnych 1 kościołów.

V marcu 1938 r, Hambu został" aresztowany, postawiony przed sądem w Ma dong i skazany na 6 miesięcy więzienia za nie przestrzeganie zarządzeń administracyjnych* Eult stracił swego lidera i nieoo zahamowana została działalność rytualna. Ale nio na długo; po skazaniu i uwięzieniu Mambu dwukrotnie można było zauważyć wzmożoną aktywność jego zwolenników. Po raz pierwszy w maju 1938 r. , gdy rozeszła się pogłoska, że Mambu poszedł głosić nową naukę do innyoh wiosek, ale niebawem wróci. Zaczęto składać ofiary na cześć przodków, nie wyłączając ofiary z życia ludzkiego (znany jest jeden wypadek). Po raz drugi we wrześniu 1939 r. w okolicach Banera i w głębi lądu koło Rempi-Mugil, gdzie już wcześniej szerzył się kult Kuduj (por. wyżej). Oficjalnie kult został zakazany przez czynniki oficjalne, jednakże wiara w Mambu nie zaginęła

ho

i była żywa jeszoza w. latach 1950—tyoh . Wokół jego osoby rozwinął się mit, że Jost on bohaterem; pojechał do Sydney, aby poznać tajemni- 1 oę bogactwa Białych, -wrócił ha Nową Gwineę, lecz został aresztowany i i i uwięziony przoz zazdrosnych urzędników państwowych. Jednak nawet w wię— /    ’

zieniu pozostał wielki 1 moony; mógł chodzić, gdzie chciał, przecho— f > dzić przez mury i śoiany oraz czynić cuda. Z biegiem ozasu Mambu mityczny zdecydowanie mocniej zakorzenił się w mentalności ludzi,.niż Mambu historyczny . K, O.L, Durridge twiordzi, że mit ten miał również zasadniczy wpływ na Yalego Singinę (por. niżej), działającego w południowej częśoi prowincji Madnng i że dzięki rozbudzeniu mitu Mambu został Yali zaakceptowany przez ludność przynajmniej w tych rejonach,

Ln

K. O.L. Burridge. dz. oyt., s. 188; tenże, Tangu Traditions, Orford

1969, s. 403-^04.

Li    i    „

G. Holtker, Neues voin Cargo-Kult in Neuguinea, Neue Zeitsohrif t fur

Missionswissenschaft 18/1902/223-226.