46914 skanuj0019 (244)

te • iasłśama wojenne lub konflikty zbrojne wewnętrzne lub międzynarodowe.

Hkkise względu na liczbę ofiar wyróżniamy;

•    taBsuofę małą do 25-99 ofiar śmiertelnych lub 10-49 ofiar wymagających leczenia Kapitalnego,

•    iatzsmofę średnią (umiarkowaną) do 100-999 ofiar^- śmiertelnych lub 50-249 ofiar wy-- migających hospitalizacji,

^Kjbttatrofę dużą do ponad 5000 ludzi dotkniętych katastrofą, 1000 ofiar śmiertelnych lub 250 ofiar wymagających leczenia szpitalnego,

K SEGREGACJA MEDYCZNA

■■cdycynie katastrof jednym z ważniejszych przedsięwzięć zabezpieczenia medycznego ^Hppgpegacja medyczna. Znaczenie jej szczególnie wzrasta w warunkach masowych strat

^Rpegacja medyczna jest to klasyfikacja poszkodowanych i chorych na grupy wymagające ^^Hpdnych zabiegów leczniczo-profilaktycznych oraz sposobu ewakuacji zgodnie ze ^^Haaaami lekarskimi i zakresem pomocy, która może być udzielona na danym etapie ewa-Ktap medycznej w istniejących warunkach. Podejmowane decyzje dotyczą konieczności HpEyfacp krążeniowo-oddechowe); zabiegów ze wskazań nagłych oraz zaniechania lecze-■■ przypadkach zbyt ciężkich. Jednostki szpitalne powinny być przygotowane na przyjęcie: ^^Kjpcłi przypadkach dużej liczby chorych i rannych w krótkim czasie i udzielenie im po-

(HHEV_

W pierwszej kolejności powinni być ewakuowani poszkodowani z poważnymi urazami, szanse przeżycia są bardzo duże, jeśli będą mieli wykonane proste zabiegi.

Bkaiei u osób ze śmiertelnymi obrażeniami nastąpi zgon niezależnie od zaangażowanych Bi środków, natomiast inne osoby nie wymagają zastosowania zabiegów ratujących życie zaczekać, aż zostanie udzielona pomoc bardziej potrzebującym. rW przypadku dużej liczby rannych na każdym etapie ewakuacji i leczenia należy stosować ■staniały. powszechnie akceptowany oraz rutynowo stosowany sposób segregacji ofiar.

naaktu widzenia wojskowego (która może być przydatna w warunkach cywilnych) roz-rrtżnńz się następujące rodzaje segregacji medycznej;

^^Hegregacje wewnątrzpunktową, która ustala porządek (kolejność) udzielania pomocy w poszkodowanym i chorym na poszczególnych etapach funkcjonalnych danego punktu,

23