51

51



98

przecięcia wyznacza pozycję, ściślej - punkt prawdopodobny P2. Wartości błędu systematycznego oblicza się jako średnią:

o = |(o,+o2)

gdzie G| i 02 są odległościami punktu P2 od alp (poszczególnych dwóch par).

Może zdarzyć się, że w podobnej jak na ry sunku 4.4 konstrukcji alp jedna z par linii ma strzałki skierowane do środka figury błędu; oznaczałoby to ujemne wartości Ah przeciwległych ciał niebieskich. Wniosek wypływający z tego układu alp jest jednoznaczny: nie można stosować ekwiwalentnych linii pozycyjnych, ponieważ błąd systematyczny uzasadniający ich użycie ma zawsze taki sam zwrot. Wskazane jest stosowanie linii ekwiwalentnych, gdy wszystkie alp mają jednakowy zwrot - albo na zewnątrz, albo do wnętrza figury błędów. W sytuacji niezgodności zwrotów alp wykrycie, które z linii są obarczone błędem grubym, wymaga dodatkowej obserwacji lub przynajmniej eliminacji alp nic spełniających kryterium błędu granicznego.



Rys.4.5. Przykłady figur Wędu czterech alp

Mogą zdarzyć się również przypadki, kiedy w pobliżu pozycji zliczonej uwidacznia się figury błędu jak na rysunku 4.S o pięciu lub sześciu punktach wspólnych. Wówczas w wyznaczeniu pozycji obserwowanej może być stosowana analiza graficzna figury, wyłączająca alp obciążone błędami grubymi.

W praktyce wy korzystywanie ekwiwalentnych linii pozycyjnych budzi wiele zastrzeżeń. Nie można ich stosować, gdy wykonuje się obserwacją ciał niebieskich leżących w jednej połowie horyzontu (AA skrajnych azymutów < 180°); należy je obliczać dla większej liczby alp (czterech i więcej). Dla trzech alp wyznaczanie punktu P2 ma głównie znaczenie teoretyczne, może także być pomocne w badaniu składowych błędu linii pozycyjnych odnoszonych do stałego (obiektywnego) punktu geograficznego.

Ocena pozycji z czterech alp może ograniczać się do obliczenia błędu średniego pozycji (radialnego):


(4.53)

gdzie:


m - średni błąd alp przy założeniu, że ni| = m2 *= m3 = m4.

Ocena pozycji według przytoczonego wzoru jest zwykle akceptowana w przypadku figury błędu w postaci czworoboku, w którym znajdują się punkty Pj i P2, przeważnie utożsamiane ze sobą. W przypadku złożonej figury błędu i przy różnych wartościach błędów poszczególnych alp można stosować wykres poligonalny i określić pole elipsy błędów. Z praktycznego punktu widzenia, w toku codziennej działalności oficera wachtowego, wnikanie w szczegółowe oceny pozycji z czterech alp nie ma uzasadnienia.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
98 przecięcia wyznacza pozycję, ściślej - punkt prawdopodobny P2. Wartości błędu sy stematycznego
P1100152 Zasada wyznaczania pozycji Punkt przecięcia czterech sfer Szukane są odległości satelitów o
img066 66 trójkąta, czyli wyznaczony tą metodą punkt o, możemy nanieść na mapę albo jako przecięcie
8 Synteza dziejów Polski.. szłości. To ona wyznaczała i wyznacza - w jakichś ramach - punkt wyjścia
skanowanie3 2 Zadanie 4 Dla belki przedstawionej na rysunku wyznaczyć reakcje w utwierdzeniu (punkt
punktem przecięcia prostej przechodzącej przez punkt P z płaszczyzną (pi) inaczej płaszczyzną
Etapy konwersji sprawozdania przyjęcie odpowiedniej metody konwersji wyznaczenie pozycji aktywów i
Układ wyznacznia pozycji Rysunek 2.1: Idea odbiornika sygnału nawigacyjnego. gdzie fiF = f — flo- Op
W prowadzenie Systemy nawigacji satelitarnej są obecnie najpopularniejszym sposobem wyznaczania pozy
David Kahn Krav maga5 Ruszaj się. Możesz odwrócić uwagę przeciwnika zmianą pozycji czy tempa oraz r
P1013863 Zasada wyznaczania pozycji z obserwacji sztucznych satelitów Ziemi Dlaczego w geodezji używ
P1013865 Zasada wyznaczania pozycji z obserwacji sztucznych satelitów Ziemi c.d. ■ Układ inercjalny

więcej podobnych podstron