54114 Obraz6

człowiekiem. możesz przez długi czas żywić się wy bieżnie p.jc/kami i hamburgerami, nadal czując .się i d/i;il.«j.ic świetnie. ló dlatego, że twój organizm magazynuje wicie skladnikówr odżywczych. Jednak niedobory substancji odżywczych w końcu doikn.| twojego mózgu, powodując różne objawy ihI ro/kojnr/cnia do nieadekwatnych wybuchów agresji, depresji i problemów z pamięci;). Oto kilka przykładów:

•    Anemia, \jh wodowana niedoborem Żelazn, mo/e |>owodo^{1 2} wać osłabienie zdolności uezcniti się, zaburzenia zachwania i brutalność.¹'¹

•    Niski poziom witaminy IJ6 i kwasu foliowego wii|/.| się silnie z depresj.]. Aż jedna trzecia osób. u których /diagnozowano depresję, ma poważne niedobory kwasu foliowego.¹⁷

•    Nicdolrór kwasów tłuszczowych omega-3 u/naje się za powji| zany z wieloma zaburzeniami umiejętności szkolnych i zachowania. począwszy od A Dl ID, az po depresję.¹⁸

•    Dzieci, cierpiące na chroniczny niedobór witaminy li i maj.| problemy z umiejęinosnami przestrzennymi, pamięci.] król kotemiinow.) i inteligent. j;| plynn.|.^,v

•    NiedoInSr cynku może |x>wodować^:° problemy z pamięci;] i nauki| oraz jest zwi;jzony z. wystąpieniem jadlowslręlu psychicznego/¹

Hionjc jhh! uwagę niedobory substancji odżywczych w diecie typowego Amcryk.mma. nie jest dziwne, że problemy z zachowa¹ mcm i logicznym myśleniem osi.jgaj;] rozmiary epidemii. Nie dziwi również laki, że poprawa diety często powoduje poprawę zachowania i niezwy kle dii/.] poprawę wyników szkolnych.

Przed Airy lekarze Ihrnick ł.onsdałe i Uaytnond Słmmt^eryer oceni-h stopień nletlolfoniw żyn-IcniuHych n zog/c/i. /Hmytinunm h, ugrr-.ypł/iyc/i tuistolatkńw nastolatków, które ws/>ólc:efłue urnami by :,i cierpiące na uiburzatia rachowania i których iHuhlarur by leczeniu ra f¹oniocq zmieniających umysł leki iw psychotro/towych. Jednak te dzieci nie potrzdurwały leków. Lekarze slwienlzill, że zadziwiająco wysoki odsetek z nu h cierpiał na cos, creyo nikt łry się nie s/khIzIouiI uv współczesnym święcie niedobór witaminy Ul. nywjlujący objawy wystarczająco fx>waZnc. by pomylić je z iMulklmicznym 1'eri-beri, które łatwo usunąć za \>oniocą odpowiedniej diety, w zbogaconej suplementami. •• Jak odżywiały się te dzieci, że wystąpił u nich niedobór spotykany w krajach trzeciemu świata? W większości przypadków pulslawą uh diety były frytki, wizowane napije, lotoniki i pizza, czyli krótko mówią,    typ ma

dieta nastolatków.

Dodatki do żywności Sianowi.] dodatkowy problem. Najwyraźniej dicta utrogu w substancje odżywcze może mice katastrofalne skutki dla zdrowia psychicznego i współczynnika inteligencji. Jednak, w przypadku wielu dys logicznych dzieci i dorosłych, problemem jest nic tylko niewystarczająca ilość zdrowego pożywienia, ale również zbyt duże spożycie para toksycznych substancji, których w ogóle nic można uznać za pożywienie.

Dobrym przykładem s.j barwniki spożywcze. Zakłady przetwórcze i przemysłowe używaj;] olx¹ęnic czterokrotnie więcej łych barwników niż w latach pięćdziesiątych'¹, diNlając je dosłownie rło wszyslkicli prcHhiktów - pasty tło zębów, płatków śniadaniowych i napojów gazowanych. Dzieci przyjmuj!) większy dawkę luiwników sjMzywczych niż dorośli, a to / dwóch |¹>wodów. Po pieiwN/e dlatego, że s;j mniejsze, więc Otl/yimiji| większy dawkę na kilogram masy ciała. Po diugic dlatego, ze dania, które dzieci lubili najbardziej ciastka, napoje gazowane i inne dania typu fast-food najczęściej zawieraj.) barwniki.

Organizmy dzieci nie s.] przystosowane do radzenia sobie / tak dużymi dawkami niby-pożywicnia i wiele z nich słono za to płaci. Dla przykładu - jedno z badań wykazało, że żółty barwnik dodawany do artykułów spożywczych (o nazwie tarlra/yna) nurze |h>\v«hIo-wać problemy z zachowaniem dzieci, w tym „ci.]gly płacz, napady histerii, iry tację, niecierpliwość i poważne zaburzenia snu”, a dzieci wrażliwe na działanie barwników Spożywczych staj;j się po sjx»życiu ^,ł 14Mivd«lc. I) aił-l Sli.nntwrti-r. U J. (IW)), //«•«/ cditmnskelolart ji an mthoiof (<f HUtrltkmsl dfpirncy, Autcneaii JiNinu] v4 ClkUcal Nulrilkm 33.205 II.

“ j.Hvbvon. M l. and ikhaidr. I). (PZW). Diet. ADHD a,ul Ikhador: A {Joamo Cmiuiy Itniew, Wadiiillion, IX': Cc nici f«¹i SOcihc in ll¹c PuNk' Inlcicu

1

^l limncr, Ali,    A    AK, Ciwll.1, I and IImiuIi, j (l'z¹r«)_t

tLmdomiusi    uf «¹gniu\r tfftftt of in»i Mi/jżmM7iM/nvi tn non anutnuc mm-

tUfktftu o.liJsutnl girU, I .iihcI AIS, 'J033. '//? 6. .mil lii, I U, Sli.ifcy. II .nul V.m!>cwv(ctinjŁ. < t 1991), Inmdfflcifiuy m /mu tulolrufnit ml/i corutuit, ihslhstuu

an>l nunymmi i/iiiWm, Cjiimlian Jotiinal ol I\>v1>blry S¹>. b, 3? I 5.

•' Alpcil, 11 .mit l»4, M (l'Z/7), Niiuultvi anJ itcpruion: Vir role «•/ Ni.uiIkhi Koto¹ 55'.5, 145 9

¹¹ MiNiwui.i, U K. aiul CjiIwhi, s i (2006), Kole «»/ o”nxn-.l Jany aci¹ts tn /¹min JziWu/ifiKYif iw,l fumtlon folcnlMl impHotiwi for thr puluuzennh otuli¹ac»il<¹n t>finythnpalfkiłogy. l'n»M.ij;l.iinliiiv, UuloltkiKC mul I.vvcnli.il 1'ally Ackk 75, -I 5, 329 49.

2

I mi a non. MW. vm OiiMflttnip, M, v;m ¹k- Vljvcr, I I, Hm moi, CM. SctuKcik, i. I.'etami, l'.M . Krfimn, II aiul van SliKtcn, WA (20<IU). Sigm of imfslinst i ognita¹ (nmumi in aJulciCfnn ¹uh rtu/prul (otmlainin tUInt, AmcfU.tn Jmirnal «»t < lintcal NniHlion 72.3.762- V.

•'¹ Hałas, I S, I bcihardl, M J, Dieił. M A and Sandstend, IIII (I9&3), I e,unlng mul manuey inąnsinucnt m (utuli ran tiar io sesere unc dtficum \ ,tunng Lu t.itlo». l1iy\M»lojęy uml lkhavk'f 30. 3. A7| XI

^!l Tninliamcr, IM’ (2002). Anorrxia nowrut. A mitln/uooruil ilimiir o/ niitruhniil od&n?. International jiMiiu.il ol AiMcmi ii! Medkine And Meallli I». 3. IS5 9|.