220 IV. Całka nieoznaczona
Mamy więc;
/u^dx=/(*^+?(7W'^^+4(?T2jr)dx=
I, , «, I I 1, , -.1 1 .0 1, ,x-2, I x -
= 8 " x “ 4 x-2 I n x + 2 4 x+2+C = S n x+2 ”2^-4+ C
c) Funkcję podcałkową rozkładamy na ułamki prosie, przedstawiając uprzednio w mianowniku różnicę sześcianów w poslaci iloczynu:
3x A Bx+C
(|-x)(x2 + x+l) " 1-X + X2+X + 1
Postępując jak w przykładzie poprzednim, znajdujemy A = B=I, C= -1, Mamy więc;
f-^3dx= dx=-ln|l-xh-f 2X l—dx.
J l-x3 J l-x Jx2+x + l Jx2+x+l
Postępując według podanej w punkcie C metody, otrzymujemy:
J
—2X---t dx = ln(x2 + x +1) - V3arctg“Xr^ ■. x +x+l ci V3
Ostatecznie:
J y^ydx = - In 11 -x |+iln(x2 + x+1)- V3aretg^^-^+C.
d) Funkcja podcałkowa jest funkcją wymierną niewłaściwą Dzielimy wobec tego licznik przez mianownik
(x5+2x’-x2-x-2):(x>-l) = xJ+2-^p-j
i sprowadzamy daną całkę do sumy dwóch całek
dx = J(x2+2)dx - J-^-jdx - ~ x3+2x+5/1 d* =
°{ osUłtninuiłka jcsl obliczona w punkciec) } a=^X3 + 2x-^ln|l-x|+
1, . 2 2x+l r _
+ ^ln(x +x + I)—^-aretg- ^ +C. ■
J
x5 + 2x3-x2-x-2
x'-f
Z rozważań tego paragrafu wynika, że: każdą funkcję wymierną można efektywnie scałkować, przy czym całka nieoznaczona funkcji wymiernej daje się wyrazić tylko przez wielomiany, funkcje wymierne, logarytmy funkcji wymiernych i arcus tangensy funkcji liniowych.
ZADANIA DO ROZWIĄZANIA. Obliczyć całki ułamków prostych
g)
3)1
dx |
W\ f |
5dx |
df dx |
3x-.V |
b)J |
0-2x)6’ |
;J4x2-12x+9t |
dx |
elf |
dx |
f xdx |
x2+5’ |
e J |
5x2+9 * |
4x2 + 9 ’ |
■ dx |
hlf |
dx |
r(2x+3)dx |
x2-6x + 12’ |
h)J |
2x2 + 3x+2 ’ |
J x2 + 3x-t-4’ |
3xdx |
dst |
,.f (3x+2)dx | |
x2+4x+11 ’ |
1 k>J |
(x2-2x+4)2’ |
(x2-3x+3)2 |
c
d J 3x2-4x + 5 ’ x2-2x
+ g)J
x2+4
x-2
d\.
x‘-4x+5’ 1
x2+9 I
dx.
h)J^-
x*+2x x2-5
dx.
x2+5 xdx
dx,
rn)J-^—;rdx, *x+2 Jx+2x-3
(x-2)dx f (x + 2)dx
0)J2?^9' P)Jl?T2^’
n)
(3-2x)dx 4x2-4x + l -2xa~T
. *dx,
i X +X 8x2 -f 8x+3
T
+4x + l
dx