S 6. CAŁKA FUNKCJI ZMIENNEJ ZESPOLONEJ 45
Na każdym łuku częściowym zk_xzk obierzmy dowolny punkt = £k+ir}k i wprowadzając oznaczenia
(6.2) z*-zk_, = Azk, k = 1,2.....n,
utwórzmy sumę
(6.3) S„ =f(Cl)Azl+f(t2)Az2 + ...+KH)Azn = £/(«/Iz*.
k—1
Jeżeli istnieje granica skończona ciągu sum (6.3) przy założeniu, że ilość łuków częściowych dąży do nieskończoności, a ich długości do zera i jeżeli granica ta nie zależy od sposobu podziału krzywej C na łuki częściowe i od wyboru punktów to granicę tę nazywamy całką krzywoliniową funkcji /(z) wzdłuż krzywej C i oznaczamy symbolem
(6.4) if{z)dz.
c
Twierdzenie 1. Jeżeli funkcja f(z) = u(x, y)+iv(x^y) jest ciągła wzdłuż krzywej regularnej C, to całka (6.4) istnieje i daje się wyrazić następującym wzorem:
(6.5) j'f(z)dz= f u(x, y)dx-v(x, y)dy+i $v(x, y)dx + u(x, y)dy.
cc c
Korzystanie ze wzoru (6.5) przy obliczaniu całek funkcji zmiennej zespolonej wzdłuż krzywej C jest niewygodne. W zastosowaniach zamiast ze wzoru (6.5) korzystamy z następującego wzoru:
(6.6) f/(z)dz= \f[z{tj]z\t)dt,
c *
gdzie
z = z(/),
jest równaniem krzywej całkowania C.
Uwaga. Prawą stronę wzoru (6.6) otrzymujemy z prawej strony wzoru (6.5), stosując do całek krzywoliniowych, stojących po prawej stronie (6.5), twierdzenie o zamianie całki krzywoliniowej na zwykłą całkę oznaczoną.