70266 Picture1

76

56,1056 g 0,0005227 mola .

1 mol

«<koh = —^:-—;-= 0,02933 g KOH .

W analizowanym roztworze znajduje się 0,02933 g KOH.

3.2.4. Argentometria

Argentometria jest przykładem analizy strąceniowej, określanej mianem pre-cypitometrii. W analizie strąceniowej, w reakcji miedzy składnikiem oznaczanym a roztworem mianowanym, zachodzi reakcja strącania osadu. W argentometrii odczynnikiem mianowanym jest:

-    roztwór azotanu (V) srebra AgNO, - metoda Mohra,

-    roztwór tiocyjanianu amonu NH₄ŚCN - metoda Voh!arda.

Produktem reakcji strącania jest związek srebra w postaci odpowiedniej soli. Metodami argentometrycznymi można oznaczać zawartość w roztworze następujących jonów: chlorkowych Cl", bromkowych Br, jodkowych 1", rodankowych SCN~, fosforanowych (V) P0₄^- lub kationu srebra Ag⁺.

Metoda Mohra

Jest to bezpośrednia metoda oznaczania anionów, które w reakcji z roztworem mianowanym, jakim w tym oznaczeniu jest azotan (V) srebra, strącają osad. Metoda ta służy do oznaczenia następujących jonów: chlorkowych, jodkowych, bromkowych lub rodankowych. W reakcji między składnikiem oznaczanym (anionem) a roztworem mianowanym zachodzi reakcja strącania, np. dla jonu chlorkowego:

NaCl + AgN0₃ = AgCl i + NaN0₃.

Oznaczenie przeprowadza się w obecności wskaźnika, który umożliwia zaobserwowanie punktu końcowego miareczkowania. Wskaźnikiem w tym oznaczeniu jest chromian (VI) potasu. W reakcji między wskaźnikiem a roztworem mianowanym powstaje czerwonobrunatny osad chromianu (VI) srebra:

2AgN0₃ + K₂Cr0₄ = Ag₂Cr0₄i + KNO,.

W czasie dodawania roztworu mianowanego AgNO, z biurety do roztworu oznaczanego pojawiają się kolejno osady, w pierwszej kolejności np. biały osad chlorku srebra, następnie czerwonobrunatny osad chromianu (VI) srebra. Kolejność strącania osadów AgCl i Ag₂Cr0₄ nie wynika bezpośrednio z wartości iloczynów rozpuszczalności poszczególnych osadów, gdyż iloczyn rozpuszczalności AgCl ma większą wartość niż iloczyn rozpuszczalności Ag₂Cr0₄. Obliczona na tej podstawie rozpuszczalność obu związków pozwala określić kolejność strącania tych osadów. Ag₂Cr0₄ strąca się wówczas, gdy wszystkie jony chlorkowe zostaną strącone w postaci osadu, czyli niewielki nadmiar wprowadzonego roztworu mianowanego spowoduje zmianę zabarwienia analizowanego roztworu.

Odczynniki:

AgNO,, C_m = 0,1 mol/dm³,

wskaźnik: K₂Cr0₄.

Wykonanie-. Do oznaczanego roztworu zawierającego badaną sól (anion) dodać 2-3 krople wskaźnika K₂Cr0₄ i miareczkować roztworem 0,1 M AgN0₃ do momentu pojawienia się pierwszych zmian zabarwienia roztworu (czerwono-brunatny osad).

Obliczenia:

Obliczyć całkowitą zawartość chlorku sodu w roztworze (m_NaCI), jeżeli na zmiareczkowanie badanej próbki zużyto: V, = 4,9 cm³, V₂ - 5,05 cm³ roztworu mianowanego AgN0₃, o stężeniu C_m = 0,1024 mol/dm³.

Średnia objętość AgN0₃ wynosi V = 4,975 cm³.

Z wartości stężenia molowego roztworu mianowanego oblicza się liczbę moli AgNO, ('i_AgNOl) w średniej objętości tego roztworu zużytej do miareczkowania:

0,1024 mola AgNO, _ '^TAgNo,

1000 cm³    V

0,1024 mola-4,975 cm³

;i,_oVn = —---= 0,000t>094 mola AgNO, .

* '    1000 cm³

Oznaczenie przebiega według reakcji:

NaCl + AgNO, = AgCl i + NaN0₃.

Z równania reakcji wynika, że 1 mol chlorku sodu reaguje z 1 molem azotanu (V) srebra, stąd liczba moli NaCl w roztworze wynosi (n_NaC1):

1 mol NaCl _ n_NaC,

1 mol AgN0₃ /J_AgNo,

= 0,0005094 mola NaCl .

I mol NaCl • 0,0005094 mola AgNO,

1 mol AgNO ₃