76649 IMGi71 (2)

Trtftwrarfryrm iwewtifiw. ó. sfe wywiera wjbewsa «iii powstanie H fffRlit^. Tdr¹ wa się ^ ^m sposób cetowy, planowy i setókryw^y oraz wy-imgsn¹c\ aktyw’jig postawy wwAi^

Obserwacją w¹&dtag£. Babskiej nazyw^any ajo^ę, taórej isacuwą issa: weiw^crowame w przebieg ćiapwowarych zjawisk, ęcranczenie się do rejestrowania ich    p^ebi^ga. Obserwator

mstybsit się w pobliżu dzieci. które chce ^cmw^ tak. afcy mśg§ je wśdaaeić i słyszeć .

Obserwacja ¹o ^ ^'B:o metoda, ale iówi»eź proces polegający na SYsuemasycziiym przyglądam s»ę uważnie osobie, zjwt^om. spostrzeganie czegoś. co c^ccssy poznać.

A .Janowski przez proces obserw«c¹wama dziecin rozumie ^okneśteińe cdc obserwacji, stwierdzenie jakie osoby i zjawiska mają być obiciem obserwacji. ctoeśteme KKlzaju planowanej obserwacji. ustalenie sposobił w jakim ma być ona przeprowadzona, wsaałeaie tormy prowadzenia zapisc swoisroch zachowań osoby przeprowadzającej obserwację oraz zasady opracowywania danych i ich irweipreracja^,

£. Dowky uważa, że obserwacja obejmuje ozy poziomy działania:

—    pierwszy dotyczy opisu le^d. co robi dziecko.

—    dragi wyraża to, co dziecko czasie, przeżywa.

—    trzeci to interpretacja spostrzeżeń dotyczących zachowania (dlaczego tak się zachowuje, dlaczego rak a nie inaczej odczuwa zdarzenie. którego jest uczestnikiem. jakie mogły być tego przyczyny, jakie wynikają 2 tego konsekwencje^

Obserwacja jako metoda diagnozująca dziecko będzie polegać na spostrzeganiu, przyglądaniu się występującym cechom zachowań.

125

1

M. Lobcłcki, Mc.jsuh i Techniki badań pedagogicznych Warszawa ¹000. Wfyd. & 46.

⁷⁷ X. Babska, Techniki obserwacyjne^ (wp Psychoiogia recyi^jowa dzieci i nńodzteśy, red. M. Żebrowska, PWN. Warszawa 19&6. PWN, $. 23 3--C24.

⁸ A. Janowski. Poznawanie ucznia, Wyd. „Praszka Edukacyjna". W arszawa 2002. M Karw^ow-ska-StracTyk. J. Hąjrocz, Obserwacja w p<X7ienM/mm dziecka, WSiP Warszawa 3986. s. 21.