• badania biochemiczne czynności wątroby (Aspat, Alat, GGTP, proteinogram fosfataza alkaliczna)
• pełne badanie składu morfologicznego krwi obwodowej
• badanie czynności nerek (kreatynina mocznik. jonogram)
• EKG.
42.2. Omów zasady pielęgnacji pacjenta z drenażem jamy opłucnej.
Drenaż opłucnowy stosuje się głównie w przypadku odmy opłucnowej, tj. pęknięcia miązszu płucnego w następstwie jego choroby lub urazu i przedostania się powietrza z płuca do wolnej jamy opłucnowej. doprowadza to do zapadnięcia płuca, które przestaje uczestniczyć w wymianie gazowej Założenie do jamy opłucnowej. w znieczuleniu miejscowym przez mały otwór wykonany w przestrzeni międzyżebrowej, drenu z tworzywa sztucznego umożliwia odsysanie przedostającego się do opłucnej powietrza, rozprężenie się płuca i zagojenie pęknięcia Podział drenażu jamy opłucnej:
• otwarty (gdy jama opłucnowa ma bezpośrednią łączność z powietrzem atmosferycznym)
■ zamknięty (gdy opłucna odgrodzona jest od atmosfery zestawem drenażowym) Drenaż zamknięty może być czynny lub bierny. Bierny występuje wówczas, gdy nie stosuje się ssania do usuwania powietrza z jamy opłucnej Czynny, gdy podciśnienie wytwarzane w układzie drenażowym powoduje czynne odsysanie zawartości opłucnej.
Drenaż otwarty stosuje się rzadko, głównie podczas leczenia przewlekłych ropniaków opłucnej. Na ogół stosuje się drenaż zamknięty
Wskazania do drenażu jamy opłucnej:
• odma opłucnowa
• płyn w opłucnej (wysięk, ropniak, krwiak, chłonka)
• pooperacyjny drena2 opłucnej
• przetoka opłucnowo-oskrzelowa
• zaburzenia krzepnięcia są względnym przeciwwskazaniem do drenażu.
Pielęgnacja i obserwacja pacjenta z drenażem jamy opłucnej:
• pomiar RR, HR. temperatury
• obserwacja charakteru, ilości oddechu
• obserwacja zabarwienia skóry, zachowania się pacjenta
• monitorowanie bólu
• monitorowanie akcji serca, pulsoksymetria, RKZ+G
• tlenoterapia na zlecenie lekarza
• dokładny bilans płynów
• przestrzeganie zleconej pacjentowi diety
• ułożenie w pozycji wysokiej lub półwysokiej z uwypukleniem klatki piersiowej
• przed podłączeniem drenażu sprawdzamy jego szczelność
• obserwujemy przeciek powietrza przez zastawkę wodną
• obserwacja drożności zestawu (odsysanie jałowym cewnikiem zalegająca treść, wymieniamy dren)
• obserwacja ilości wydzieliny pod kątem krwotoku (50-200 ml/dobę)
• sprawdzanie wszystkich miejsc połączeń układu drenującego, jego szczelności, obserwacja miejsca wprowadzenia drenu do klatki piersiowej (aby upewnić się czy nie dochodzi do zasysania powietrza z zewnątrz do jamy opłucnej)
• zabezpieczenie butli przed przypadkowym uszkodzeniem (ustawić tak aby nie utrudniała dostępu do pacjenta)
• nie podnosić zestawu butli ponad poziom klatki piersiowej chorego (płyn może cofać się wówczas do jamy opłucnowej)
• zwrócić uwegę aby dreny wychodzące z jamy opłucnowej nie były skręcone lub uciśnięte przez ciało chorego
• koniec zewnętrzny przedłużenia drenu nie może leżeć na podłodze poniżej butli