Spis treści Notatki
). W. Wójcik. P*xamvbsa!aiutibxB»*Hvxiii tcirmyzmu. Wamaawa 2CO?
ISH\V7S-.\4.7*2A-lN'V>,t: hy Woltom Klufd Ki-Ukc S|> ? 0.0. 2007
HxJzhiI 4. PrayiBmifiSzynamlawt sigadućKin pneriuuzi&Nia !mntcm:niu (arcryziiiu
podrabianie produktów i piractwo, przestępstwo przeciwko środowisku naturalnemu,
- morderstwo, poważne uszkodzenie ciała,
- porwanie, nielegalne ograniczenie swobody i przetrzymywanie zakładników,
- rozbój lub kradzież,
- przemyt,
- fałszerstwo,
- piractwo morskie,
wykorzystywanie poufnych informacji (iirsńfer frerinrę) i inne manipulacje na rynku giełdowym.
Konfiskaty określa konwencja w art. 1 jako „kary lub środek nakazany przez sąd, powodujący ostateczne pozbawienie mienia w wyniku postępowania w sprawie o przestępstwo".
Zdecydowanie stanowi się, że zajęciu czy konfiskacie (arL 5) powinny podlegać również: mienie, na które dochody te zostały zamienione bądź konwertowane; uzyskane z legalnych źródeł, jeżeli dochody zostały wymieszane, w całości bądź w części, z takim mieniem, do szacowanej wysokości wymieszanych dochodów; dochody lub inne zyski osiągnięte z dochodów, na które dochody z przestępstwa zostały zamienione bądź konwertowane, lub / mienia, z którym dochody z przestępstwa zostały wymieszane, do szacowanej wysokości wymieszanych dochodów, w taki sam sposób i w tym samym zakresie jak dochody.
5.7.2. Definicja prania pieniędzy i finansowania terroryzmu
Przestępstwo prania pieniędzy w omawianej konwencji (art. 9) nie jest odmiennie zdefiniowane niż w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej 2fl05/6fl/\VE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu *
Wspomniany przepis konwencji stanowi, że każda strona podejmuje środki ustawodawcze i organizacyjne, konieczne do uznania /a przestępstwa w jej prawic wewnętrznym następujących czynów popełnionych umyślnie:
1) konwersji lub transferu mienia ze świadomością, że stanowi ono dochód, w celu zatajenia lub ukrycia nielegalnego pochodzenia tego mic-
’’ Nal«>Hii4.il iń/niii' ^.ylislycznemożna traktować jakodicbne rO/nUr /Jań lłumai/y.
164
). W. Wójcik. .r>iri,r.,H\taai'd7..v if.-.iŁ,i«muT;ti wirsir.iwii. Wswaawi 200?
ISrtN V7S,\*.-”2A-I liy Walicie Kli.wcr S|> / a.O. 200?
;j. P/am^ijrfgiijg/iwaaftytttKia :err>vuzinu a* rfrówffllfirA L'E
nia, lub udzielenia pomocy osobie, która uczestniczy w popełnieniu przestępstwa bazowego, dla umożliwienia jej uniknięcia prawny di konsekwencji swego czynu;
2) zatajenia lub ukrycia prawdziwej natury mienia, źródła jego pochodzenia, miejsca położenia, rozporządzania nim, przemieszczania, własności luli praw do takiego mienia, /<■ świadomością, żc mienie to stanowi dochód;
3) nabycia, posiadania lub korzystania z mienia, ze świadomością w chwili jego otrzymania, że mienie to stanowi dochód;
4) udziału w popełnieniu któregokolwiek z czynów uznanych za przestępstwo zgodnie z niniejszym artykułem,udziału w związku lub zmowie w celu jego popełnienia, pomocnictwa, podżegania, ułatwiania oraz doradzania przy jego popełnieniu.
W pkt 1 określa się zagadnienie uczestnictwa w przestępstwie bazowym, jod nak warto dodać, że konwencja stanowi, iż nie ma znaczenia, czy przestępstwo bazowe podlega karnej jurysdykcji strony. Ponadto strony konwencji mają zapewnić, że wyrok skazujący za pranie pieniędzy będzie możliwy w przypadku, gdy zostało dowiedzione, iż mienie, stanowiące przedmiot czynu, pochodzi z przestępstwa bazowego, bez konieczności szczegółowego ustalania, jakie to było przestępstwo. Państwa-Strony konwencji powinny też zapewnić ro/s/er/enie przestępstw bazowych dla prania pieniędzy o te czyny, które popełniono w- innym państwie i które stanowią przestępstwo w tym państwie oraz stanowiłyby przestępstwo bazowe, gdyby zostały popełnione w kraju. Niezbędne jest również zapewnienie poszczególnych państw, ze wydany wcześniej lub równocześnie wyrok skazujący za przestępstwo bazowe nie stanowi! podstawy do skazania za pranie pieniędzy.
Akcentowany tu aspekt przestępstwa bazowego nie ma już odzwierciedlenia w dyrektywie 1’arlamentii Europejskiego i Rady Unii Europejskiej / dnia 26 października 2U05 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu 7 systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, /daniem ekspertów, ustalanie sprawcy przestępstwa bazowego znacznie utrudniało ściganie sprawcy prania pieniędzy. Zagadnienie to zostało uznane również na gruncie prawa polskiego, czyli w znowelizowanym art. 299 kk.
W myśl omówionych wcześniej postanowień międzynarodowej konwencji ONZ z dnia 9 grudnia 1999 r. o zwalczaniu finansowania terroryzmu
105
k + «N