39

Spis treści    Notatki

I W. Wójcik, Pfz*?.t\>(k.<itfoni f fiiytn»/«*>r..' u wiwisau, Warszaw* 200?

ISBN* 07S-83-52Ó-1>H bv WMtmKlwer Polaka S_r r n.r. 2007

Rozdzid .i. KryifHKJiYjg&ZK? i tru-»m'»r.7!zsrhi:z.’i.: zagadiutniu rozmiiwauaia iindrt^iiajrsutiuMśa...

Jako pierwsze należy wymienić wsparcie finansowe udzielane przez niektóre państwa lub organizacje. Dość ryzykowne wydaje się twierdzenie, że w aktualnej sytuacji politycznej na świecie ta forma należy do historii, a udostępnianie organizacji terrorystycznej środków finansowych leży obecnie w gestii osób fizycznych, dysponujących odpowiednimi zasobami własnymi. Najczęściej wymieniany jest w tej kwestii Osarna bin Laden, który przekazał znaczne sumy pieniężne w celu zorganizowania oddziału, szkolenia i planowania ataków terrorystycznych przez Al Kaidę. Wśród państw wspierających organizacje terrorystyczne warto wymienić te najczęściej wskazywane w mediach. O czym świadczą poniższe przykłady.

Arabia Saudyjska poprzez system instytucji charytatywnych ma swój istotny udział we wspieraniu międzynarodowego terroryzmu islamskiego. Według raportu CIA z 1996 r. aż 30% z 50 zidentyfikowanych saudyjskich przedsięwzięć charytatywnych można było uznać za działania wspierające terroryzm. W latach 1973-2000 przeznaczono na ten cel 87 mld USD *.

Syria pozwala na transport uzbrojenia i materiałów wybuchowych z Iranu dla Hczbollahu poprzez swoje porty lotnicze. Ponadto udostępnia innym organizacjom terrorystycznym swoje rakiety. Na terenie Syrii organizowane są ośrodki treningowe dla członków Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny czy Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu.

Z kolei Iran poprzez finansowe wspieranie zarówno Hezbollahu, jak i Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu zwiększył jego budżet o 75%, mając na celu destrukcyjne działania wobec procesu pokojowego llamasu z Izraelem.

Jeden z najczęściej stosowanych jawnych sposobów w pozyskiwaniu środków finansowych, a jednocześnie najbardziej wyrafinowanych, polega na przejmowaniu kontroli przez organizacje terrorystyczne nad legalnymi instytucjami społecznymi (takimi jak organizacje charytatywne i fundacje), które w swoją działalność mają wpisaną możliwość gromadzenia funduszy, m.in. poprzez: zbieranie składek członkowskich lub subskrypcje wydawnictw, sprzedaż publikacji, organizowanie wydarzeń kulturalnych i społecznych, kwestowanie w ramach danej społeczności, apele do zamożnych członków społeczności oraz przyjmowanie darowizn.

Jako drugie źródło pozyskiwania funduszy podaje się prowadzenie różnego rodzaju legalnej działalności gospodarczej. Chodzi zwłaszcza o takie jej formy, które pozwalają minimalizować ryzyko przy możliwie

Zob. wvrtv.cia.gov/.

I W. Wójcik, Pfz*?.t\>(k.<itfoni f fiiytit»/«*>r..' u wiwisau, Warsrawił 200?

IMł\ 07S-83-52Ó-1>H by WWtereKlwer Polskn S_r r n.r. 2<XI7

2 Aforfirs apersmdi syrawys żrddkfinanstimnia terroryzmu

wysokim zysku. Z doświadczeń międzynarodowych wynika, że pracujące na rzecz organizacji terrorystycznych firmy zajmują się najczęściej handlem nieruchomościami, ropą, zlotem, elektroniką, używanymi samochodami i ubraniami, eksportem i importem żywności oraz inwestycjami giełdowymi. Na przykład Aum Shinrikyo (Najwyższa Prawda), japońska sekta, która w 1995 r. przeprowadziła zamach terrorystyczny przy użyciu gazu bojowego w tokijskim metrze, po aresztowaniu swojego przywódcy, Shoko Asahary, i wielu swych członków, zmieniła nazwę na Aleph i założyła sieć sklepów sprzedających komputery po obniżonych cenach. Sklepy te cieszą się wielką popularnością wśród młodzieży, choć wiadomo, kto jest ich właścicielem. Szacuje się, iż zyski z tej działalności przynoszą sekcie kilka miliardów jenów rocznie ’.

Od dość dawna wiadomo, że organizacje terrorystyczne, w odróżnieniu od innych organizacji przestępczych, czerpią dochody ze źródeł pozornie legalnych, które niejednokrotnie są dochodami z działalności przestępczej. Zatem to drugie źródło finansowania, zdaniem ekspertów FATF, stanowi o kluczowej różnicy pomiędzy finansowaniem terroryzmu i przestępstwem prania pieniędzy.

Wśród legalnych źródeł uzyskiwania środków finansowych, które trafiają do grup terrorystycznych, na pierwszym miejscu wymienia się wszelkiego rodzaju dotacje od sponsorów terroryzmu, którymi mogą być zarówno państwa, jak i różne organizacje (w tym m.in. funkcjonujące pod przykrywką instytucji charytatywnych), fundacje, podmioty gospodarcze czy wreszcie osoby prywatne wspierające skrycie działania terrorystów'. len sposób finansowania działalności terrorystycznej jest niezmiernie trudny do ujawnienia, ponieważ zachodzi w tym wypadku proces „brudzenia pieniędzy", czyli zjawisko odwrotne niż w przypadku legalizowania pieniędzy uzyskanych z działalności przestępczej, środki finansowe pozyskiwane i gromadzone w legalny i jawny sposób, drogą skomplikowanych transakcji i manipulacji, trafiają do organizacji terrorystycznych w celu finansowania ich działalności'⁴.

Doceniając wagę i wyniki analiz ekspertów FATF. jako analityk i badacz zagadnień kryminologicznych i kryminalistycznych, a także jako praktyk bankowy zawsze przypominam o rozpoznanej już zasadzie, którą stosują przestępcy- piorący pieniądze, a tymi bardziej finansujący terroryzm, która

'* \f. M.iriinlco, ri/wiM/ww.Y U*?&rywnu    .v<idfu, .^usiif.y, .'/iwlcron.y, wwiy.psz.pl/ujiiti-nt.'

vi?vv/744.

^!    ivww.abw.g<>v.p!.THKsry/nv'vv/l_7.h!rti.

Ul

ibuk.pl //ELIK