Bilinkiewicz7

,U2 Psychiatria

aaprfcnm łyoi seksualnego, ważnych dla pozytywnego rozwoju osobowości, komunikacji i miłości”), celem leczeniu jest:

-    Jł^konaleme jakości relacji partnerskich, reaktywności seksualnej i wilysfafc-cjr zc współżycia seksualnego:

-    pomniejszanie czynników hamujących i blokujących w życiu seksualnym, przeciwdziałanie milom i siereoiypom. pomoc w neutralizowaniu lęków i niepokojów:

-    kreowanie sytuacji, w których partnerzy mogą werbalnie i po/awerbokrie wyrażać swoje doznunia. uczucia, poprawiają swe doznania i reaktywność seksualną.

Współczesne metody leczenia ołtejmują:

1.    Farmakoterapię — leki hamujące, pobudzające, wybiórczo pobudzające seksualnie hormonalne, wzmacniające, miejscowo znieczulające. W przypadku zaburzeń erekcji członka, również psychogennych o długotrwałym przebiegu, coraz częściej stosuje się iniekcje do ciał jamistych członka Z prosi ag la młyny.

2.    Fizykoterapię — clcktrotcrupię. pompy próżniowe (w zaburzeniach erekcji), hydroterapię, masaże, mechanoterapię.

3.    Metody chirurgiczne — np. operacyjną zmianę pici. chirurgię nac/ynimą i protezowanie członka w niektórych typach zaburzeń erekcji c/łunka.

4.    Metody edukacyjne — np. librotcrapię.

5.    Metody behawioralne relaksacyjne, dcscnsytyzację. terapię implu/ywną. techniki treningowe ukierunkowane na konkretne cele w zakresie funkcji seksualnych (np treningi Mastcrs-Johnson. Kapłan, trening kurczliwokt mięśnia Kegla itd.».

6.    Hipmnerapię

7.    Psychoterapię — indywidualną, partnerską, grupową.

20. Zaburzenia osobowości

Andrzej Jakubik

Wstęp

Zaburzenia osobowości są jednym i najhardziej złożonych i spornych zagadnień współczesnej psychiatrii i psychologii klinicznej. 7 przeglądu literatury przedmiotu wynika, że w dotychczasowych koncepcjach i badaniach nad zaburzeniami osobowości niożmi wyróżnić cztery podstawowe kierunki teoretyczne:

-    konstytucjonalne teorie typologiczne.

-    teorie dynamiczne.

-    teorie systemowe.

-    teorie cech osobowości.

Konstytucjonalne teorie typologiczne które dominowały począwszy od starożytności do lal czterdziestych naszego stulecia, zakładają biologiczne — dzic d/icznc ulub) wrodzone — uwarunkowania osobowości. Pierwotnym źródłem inspiracji badawczej oraz prób klasyfikacyjnych w .slmesieniu do /.ihur/cii oubowuki były koncepcje temperamentu. marne juz od c/aaów Hipokratesa i Galena Z głównych typologii konstytucjonalnych, ti teorii wiążących określone właściwości psychiczne / typem bodowy ciała, nawet nwhwr idee Kretschmera nic znajdują już praktycznego zastosowania.

Teorie dynamiczne wyodrębniają różne mechanizmy ouboami o charakterze sił ptychodynamicznych (np. popędy, potrzeby i oraz pcdktolau fundamentalne znaczenie procesu wychowania i socjalizacji w formowaniu się uhm/en osobowościowych. W tym zakresie największy wkład do nnerpneacji zaburzeń psychicznych wniosła psychoanaliza klasyczna i kierunki ncepłychoaaahryc/ac Punktem wyjścia była koncepcja charakteru Freuda, rozwinięta pMne| par k.miynuai.ióm freudyzmu

I jęcie systemowe obejmuje przede wszystkim poznawcze teorie osobowości, próbując jednocześnie łączyć w jednym modela teoretycznym czynniki biologiczne i społcc/no-kulturowe. dcicrmimnące zarówno prewidlnwy. jak l zaburzmy •uzwój osobliwości To względnie najnowsze podejście tenrefyczno-metodołofkz-ne. wywodzące się przede wszystkim i ogólnej teorii systemów, znajduje się jednali jeszcze, zwłaszcza w odniesieniu do pacołogu oeohowuku, na wstępnym napie opracowań i weryfikacji empirycznych.

Pierwszoplanowym kierunkiem halni nad zaburzeniami osobowości w psychiatrii klinicznej pozostają nadal l/w teorie cech osobowości, czyli koncepcje