Chciałem wam powiedzieć

Chciałem wam powiedzieć...

—    Jcsccm księżniczką — oznajmiła wszystkim Asia, która dumnie paradowała w długiej sukni l koronie.

Patryk założył piracką czapkę l przepaskę na oko. Maciek był kowbojem.

Nawet Ja, Nosalck, otrzymałem od przedszkolaków papierową kryzę i śmieszny kotylion.

Jak karnawał, to karnawał! Serpentyny, baloniki, wesoła muzyka i pląsy.

Natalka przechadzała się w szpiczastej czapce ozdobionej gwiazdkami I podobnej sukni. W ręku trzymała złotą laseczkę.

—    To czarodziejska różdżka. Jestem wróżką.

Mateusz uśmiechnął się i poprosił:

—    Wyczaruj coś.

Dziewczynka machnęła laseczką.

—- Nosalku. rozkazuję ci mówiól

• Przecież J a już od dawna co potrafię — burknąłem 1... wszyst-fcł« przedszkolaki otworzyły szeroko buzie ze zdziwienia.

—    Proszę pani! Proszę pani! — krzyczały. — Pajacyk umie

mówić l

Pani stanęła. Jak wryta. Przyznam się, żc ja też byłem ogrom-j M« ułatwiony.

| Ho pr/.cclcż d/.lcci pierwszy raz mnie usłyszały.

»• Nic wiem, jak długo czar będzie działał—powiedziała wróżba Naialku

" w Iłó/d/ka ma już mało mocy.

—    Zapytajmy więc Nosalka. czy lubi być z nami?

—    Lubię, bardzo lubię! — krzyczałem. — Podoba mi się, gdy sobie pomagacie. Siedzę w kąciku I spoglądam na wasze zgodne zabawy. Ale marszczę nos, gdy czasem zapominacie o .przepraszam" 1 „dziękuję".

Złości mnie, jeśli kogoś odtrącacie i nie chcecie wspólnie się bawić. I tupię nóżką. gdy...

Nie mogłem dokończyć, bo czar przestał działać. Myślę Jednak, że przedszkolaki znakomicie wiedzą, o czym Jeszcze chciałem Im powiedzieć.

•    Rozmawiamy z dziećmi na temat konkretnych sytuacji z żyda grupy, które mogą się podobać, oraz tych, które są naganne.

•    Przeprowadzamy zabawę: „Nitko, nitko, hej niteczko".