DIGDRUK00142410

— 8

Ojciec spełnił chętnie ich . życzenie, wziął tedy doróżkę i pojechał z niemi za miasto. Z bijącem , sercem wstępowały dzieci na mogiłę. Na szczycie ujrzały prosty kamień z na pisent: Kościuszce, a obok rosnące białe i czerwone kwiatki nieśmiertel-niczki. Czarujący widok ' przedstawił się ich oczom. Z jednej strony lasy, tam równiny, dalej Wisła, tu poważ ny Kraków z S winni wieżycami, owdzie dalej jakby w mgle, rysują ce się na tle niebios, ojczyste nasze Karpaty. Dzieci były zachwycone. A tu ojciec zaczyna im opowiadać o Kościuszce, o kosynierach, c jego wielkiej dobroczynności i w ogóle całe życie sprawy, a mianowicie nie zapomniał dodać, że Kościuszko kochał bardzo dzieci. Ach! była to szczęśliwa chwila dla dzieci, - może najszczęśliwsza w życiu.

O zapewne i wy, kochane dzieci polskiej jechałybyście z największą