Image001401 djvu

12 Wyrób papieru

pergaminu, ale mniej trwały. Jak mi opowiadano, pergamin robiono z oślich albo cielęcych skór w ten sposób, że je rozpinano, suszono i gładzono. Papier zaś robiono z szmat lnianych, w młynach papierniczych. Szmaty dobrze przebrane i wyczyszczone rozrywano na zębia-stych kołach na najdrobniejsze kawałki, kawałki te rozbijano drewnianemi bijakami na miazgę. Gdy miazga już była ubita, wsypywano ją do kadzi i mięszano z wodą, klejem i barwikiem Taką płynną masę papierową czerpano na geste sito czworokątne Woda przy nabieraniu przez sito przeciekała, a na sicie pozostawała miazga papierowa, tw^rorząca już arkusz papieru. Arkusz taki wykładano z sita na grube sukno, suszono i praśowano i papier b\ł do użydku gotowy.

—    Nasz papier był zupełnie inaczej zrobiony — zawołały niektóre nadwyrężone książki z działu dziecięcego.

—    Opowiecie nam to później — odrzekł Psałterz Kochanowskiego — teraz niech Hiblja kończy sw cją rzecz.

—    Otóż — podjęła Biblja — opisałam wam salę drukarską. Kiedy arkusz mój, czyli osiem kolumn, stało na desce gotowych, przybyło dwóch ilrukarczyków, uchwyciło deskę i zaniosło ją przed prasę drukarską Towarzysz drukarski zsunął kolumnę po kolumnie na stół prasy, natarł je farbą, nałożył arkusz papieru, przykręcił śrubę i tymczasowa odbitka była go-