Image002401 djvu

22    Wiersz linotypowy

kręcił sk i stękają. matryce z galeryjką jadą wgorę, polem w buk clo zębatego koła. za któ-rem w ukryciu mieści się żelazny kocioł z roztopionym ołowiem. Ołów wlewa się w szczeliny nad matrycami i szybko stygnie. Potem znów zębate koło obraca się wstecz i u dołu maszyny z wąziutkiej szparki wysuwa się na wąską szufelkę czysta jak srebro płytka, z odlanym całym

1 inołypowa sala.

wierszem. Wiersz linotypowy różni się tern od wiersza składanego ręcznie, że litery jego są z sobą w jedną płytkę spojone (idy szufelka wypełni się wierszami, wystawia je składacz na stół. Stąd zabierają je składacze ręczni do sw'ojej sali i tam robią / nich. czyli łamią kolumny gotowe do druku