Image004601

37

sączonej w dusze młodzieży" '. Polemika dotyczyła strony politycznej utworu, a nie artystycznej. Częściową przyczyną nieporozumień pomiędzy Rostworowskim a publicznością warszawską był fakt, że poeta widział niebezpieczeństwa, grożące odrodzonej ojczyźnie, jedynie po stronie polskiej. Pewną poprawką w tym kierunku miał być dramat następny, Antychryst.

Antychrysta ukończył Rostworowski w grudniu 1924 r., ogłosił zaś drukiem w Poznaniu 1925 r. Fragmenty dramatu miał drukować w Wiadomościach Literackich, lecz powstrzymał się z powodu ataków na Pana Tadeusza, jakie się wówczas na łamach tego czasopisma ukazały. Oto własne wyznanie autora:

„Ten fakt skłania mnie do oznajmienia, że tam, gdzie nie tylko literackie ale i narodowe świętości się szarga, na moje skromne nazwisko nie ma i nigdy nie będzie miejsca” ^{1 2}.

W grę wchodził jeszcze i ten powód, że dramat poruszał zagadnienie polsko-żydowskie, więc nie mógł być należycie rozumiany w organie żydowskim. W związku z tą sprawą wystoso-

1

   T. Żeleński, O Rostworowskim. Kurier Poranny z 21.11.1938 nr 53.

2

   Wiadomości Literackie. 1925 s. 13.