37 J
§ 3. Ciąg monotoniczny
69
Mnożąc obie strony tej równości przez n\ i skracając mianowniki wszystkich ułamków prócz ostatniego, otrzymujemy po lewej stronie liczbę całkowitą, a po prawej liczbę całkowitą i ułamek Ojn, co nie jest możliwe. Otrzymana sprzeczność dowodzi prawdziwości uwagi.
38. Lemat o przedziałach zstępujących. Na zakończenie tego paragrafu, poświęconego ciągom monofonicznym, zatrzymamy się nad przypadkiem dwóch ciągów monotonicznych, których wartości zbliżają się do siebie.
Niech dane będą monofonicznie rosnący ciąg {*„} i monofonicznie malejący ciąg {>>„}, przy czym zawsze
(8) *n<y„-
Jeżeli różnica tych ciągów yn — xn dąży do zera, to oba ciągi mają wspólną granicę skończoną:
c = lim = lim yn.
Rzeczywiście, dla każdego n mamy a więc na podstawie (8) również x„<yx
(n = l, 2, 3, ...). Rosnący ciąg {x„} okazuje się ograniczony z góry, a więc jest zbieżny do granicy skończonej
c = lim xn.
Podobnie dla malejącego ciągu {y„} mamy
czyli również ten ciąg dąży do skończonej granicy
c = lim yn.
Ale na mocy twierdzenia 1°, [30] różnica obu granic
c' — c = lim (yn — x„) ,
z założenia równa jest zeru, więc c’ = c, cnd.
Udowodnionemu twierdzeniu można nadać inną postać, w której jest częściej stosowane. Nazwijmy przedziałem domkniętym <a, b) (gdzie a<b) zbiór wszystkich liczb (lub, jak mówimy, punktów) x spełniających nierówności
a^x^b.
Liczby (punkty) a i b nazywamy odpowiednio lewym i prawym końcem przedziału, a ich różnicę b — a długością przedziału. Łatwo zauważyć, że na osi liczbowej przedziałowi odpowiada odcinek (tej samej długości).
Będziemy mówili, że przedział (a', b'} zawiera się w przedziale <c, bj, jeżeli wszystkie punkty pierwszego przedziału należą do drugiego przedziału, czyli jeżeli
a^a'<b'^b .
Sens geometryczny tej definicji jest jasny.