69
§ 3. Ciąg monotoniczny
Mnożąc obie strony tej równości przez n! i skracając mianowniki wszystkich ułamków prócz ostatniego, otrzymujemy po lewej stronie liczbę całkowitą, a po prawej liczbę całkowitą i ułamek 6/n, co nie jest możliwe. Otrzymana sprzeczność dowodzi prawdziwości uwagi.
38. Lemat o przedziałach zstępujących. Na zakończenie tego paragrafu, poświęconego ciągom monotonicznym, zatrzymamy się nad przypadkiem dwóch ciągów monotonicznych, których wartości zbliżają się do siebie.
Niech dane będą monofonicznie rosnący ciąg {x„} i monofonicznie malejący ciąg {yn}, przy czym zawsze
(8) xB<yn.
Jeżeli różnica tych ciągów y„ — x„ dąży do zera, to oba ciągi mają wspólną granicę skończoną:
c = limx„ = limy„.
Rzeczywiście, dla każdego n mamy a więc na podstawie (8) również x„<j»1
(n = l, 2, 3, ...). Rosnący ciąg {x„} okazuje się ograniczony z góry, a więc jest zbieżny do granicy skończonej
c = lim x„.
Podobnie dla malejącego ciągu {>’„} mamy
y„>x„^xl ,
czyli również ten ciąg dąży do skończonej granicy
c' = lim y„ .
Ale na mocy twierdzenia 1°, [30] różnica obu granic
c'-c = lim(y„-x„),
z założenia równa jest zeru, więc c’ = c, cnd.
Udowodnionemu twierdzeniu można nadać inną postać, w której jest częściej stosowane. Nazwijmy przedziałem domkniętym <a, b} (gdzie a<b) zbiór wszystkich liczb (lub, jak mówimy, punktów) x spełniających nierówności
a<x<b.
Liczby (punkty) a i b nazywamy odpowiednio lewym i prawym końcem przedziału, a ich różnicę b—a długością przedziału. Łatwo zauważyć, że na osi liczbowej przedziałowi odpowiada odcinek (tej samej długości).
Będziemy mówili, że przedział <a', b'} zawiera się w przedziale <a, bj, jeżeli wszystkie punkty pierwszego przedziału należą do drugiego przedziału, czyli jeżeli
a^a'<b'^b .
Sens geometryczny tej definicji jest jasny.