Aby uzyskać równanie postaci a = ..., dzielę obie strony równości przez m, co prowadzi do słynnego wyniku:
a = g.
Przyśpieszenie ciała nie zależy więc w tym przypadku od jego masy! Autor zadania, jak widać, próbował mnie zmylić... Ponieważ wektor g nie zmienia się, więc przyśpieszenie ciała jest w każdym punkcie przestrzeni i w każdej chwili takie samo.
Przyśpieszenie ciała to zmiana jego prędkości w jednostce czasu:
Mnożąc obie strony tego równania przez At, uzyskuję równość:
Av — aAt
Każde z rozważanych przeze mnie ciał początkowo spoczywało, a więc ich prędkość początkowa wynosiła 0. W takim wypadku, po czasie T prędkość ciała wyniesie:
v — aT
W tym momencie zauważam, że ruch będzie odbywał się po prostej, gdyż wektor prędkości ma stały kierunek. Mogę więc zrezygnować z zapisu wektorowego i rozważać po prostu wartości prędkości i przyśpieszenia:
v = aT
Jaką drogę S przebędzie ciało w czasie T ? Zgodnie ze wzorem dla ruchu jednostajnie przyśpieszonego:
Czytelnika, który chce poznać pochodzenie tego wzoru, zapraszam do Dodatku matematycznego na końcu niniejszego rozwiązania.
W zadaniu podano przebyte przez ciała drogi (wysokości, z jakich spadają), a moim zadaniem jest obliczyć czas T. W tym celu będę tak przekształcać uzyskane równanie, aby doprowadzić je do postaci T = .... Na początku dzielę obie strony przez \a\
a
a następnie z obu stron równania wyciągam pierwiastek kwadratowy:
Ostatecznie wzór ma postać:
17