Image009701

KAIR

Już to nie spacer wiedzie nas w te strony, ale pobożna pielgrzymka.

Widzisz-li tę bramę?... To sławne Bab-el-Nhar. Tu najwięcej legło Francuzów i ziomków naszych. Tu na tych krzyżowych drogach, mężny Sułkowski, straciwszy wszystkich swoich, padł trupem, odebrawszy ran dziewiętnaście.

Gdzie grób?... gdzie pomnik jego?

Oto tam, widzisz wśród piaszczystej drogi (jakby słupek przydrożny, co mosty oznacza) kawał ciosowego kamienia bez nazwiska, bez daty, nawpół skruszony i zasypany piaskiem. Gdyby nie dwa znamiona polskie, wyryte na bokach, wziąłbyś go za żydowską mogiłę... A jednak przed kilkoma laty, stał tu wznioślejszy grobowiec!...

«I takaż to wdzięczność Francuzów?... Francuzów ?...» Przestańmy o tern mówić raczej!... «A odpuść im grzechy Panie! gdyż nie wiedzą co czynią...»