scandjvutmp14401

92

Co więc zanieść tam możemy, to już wszyscy dobrze wiemy. Czy nas jednak doprtszczą tak biednych, grzesznych tłuszcz:) Do Dzieciątka tak zacnego?

Ono z nieba wysokiego

Tu przyszło dla ludzi mizernych,

Leżących w występkach niezmiernych.

Patrzmy jeszcze co za dziwy, bo to już jest cud prawdziwy: Tam w szopie są królowie, ode wschodu mędrcowie, Dziecięciu dary dawają,

Matkę Jego pozdrawiają

Z niziuchnym, miluchnym ukłonem,

W stajence przed żłobem, nie tronem.

Patrz Józefie, co czynimy; puść nas tam, gdzie Cię prosimy: Do tej stajni bydlęcej, nie oddalaj nas więcej.

Niech to Dziecię oglądamy,

Bo od braci tę wieść mamy:

Że się Król narodził Niebieski,

Głos świadczy pod niebem Anielski.

I nam też Jego potrzeba, gdyż przyszedł dla wszystkich z nieba I Pójdźmyż wszyscy weseli, ludzie biedni, Anieli,

Panu społem chwałę dajmy,

Imię Jego wyznawajmy

Za trzema królami na ziemi.

Żebyśmy mogli być zbawieni.

35.

Śpiew. X. Mioduszewskiej*.

V t ^p P u u ^r

Przy-bie - że - li do Be - tle - jem pa - ste - rae Gra - jąc sko - ozno Dzie-cią - te - czku na H - rzo.

*

Chwa - la na wy - a* - ko - ści, chwa - la na wy - *o - ko - soi,

a po - kój

na zie - mi.