Znowu kn^cly wypowie /dmiic, o czym sam decyduje, n o c/ym decydują rodzice, Chciałbym dać wam znowu przykład:
Anita powie: „Decyduje* że przyjdę punktualnie na posiłek. Mantu decyduje. ile pieniędzy zaoszczędzi co mięsnie*’.
Każdy będzie wypowiadał się po kolei...
A teraz każdy nazwie swoja decyzję, a w drugim zdaniu powie, o czym decyduje jego przyjaciel, np. Sabino może powiedzieć: „Decyduję, że w niedzielę będę spala do 11. Mój przyjaciel decyduje, żo id‘zie na trening". -•
I tym razem każde dziecko wypowie się po kolei...
fi Jak często używam słowa „decyzja”?
Cl Jakie słowa używani zamiast tego?
Cl Na ile mama i tata pozwalaj!) mi decydować?
H Jak często pozwał aj !| mi moi przyjacielc/mój przyjaciel podejmować decyzję?
O Co musza robić rodzice, aby ich dzieci były hardziej samodzielne?
Cl Czy jestem samodzielny?
Cl O czym nic mogę jeszcze decydować?
Jest to ważny eksperyment, który pozwala dzieciom zobaczyć się w roli sprawcy wielu czynności i pogłębić poczucie odpowiedzialności.
Dzieci przejmują od dorosłych prawic bez wyjątków abstrakcyjny, siebie wyłączający lub usprawiedliwiający sposób mówienia, np. „Nic mogę teraz odrobić lekcji”, zamiast: „Nic chcę teraz odrabiać lekcje”. — „Karol, denerwujesz mnie”, zamiast: „Jestem na ciebie zły”. — „Szkoda, ż.e mnie nic zaprosiłeś na swoje urodziny*', zamiast „Jestem zmartwiony, żc mnie nie zaprosiłeś na urodziny”.
Dzieci mają możliwość wyrażenia poszczególnych aspektów swojej osobo
(K. W. Vopol)
a CELE
wości poprzez identyfikację z określonym zwierzętami i przez to uświadomić je sobie.
jn UCZESTNICY
Wszyscy
powyżej 8 lat. Wielkość grupy jest dowolna.
ZJ] CZAS TRWANIA
4—*
J Około 15 minut.
/j rntcDicuuni
Chciałbym zaproponować wam grę „W ZOO”. Możemy się lepiej poznać
PRZEBIEG GRY