40
1. Model biznesu - przegląd koncepcji teoretycznych
Model e-biznesu |
Kryteria |
Opis |
r i Pośrednik zaufania j |
Oferowane usługi |
Bezpieczne środowisko, usługi powiernicze, poufność, zabezpieczenie |
Grupa docelowa |
Nabywcy (w tym grupy klientów), sprzedawcy, społeczności wspólnych zainteresowań | |
Obszary działania |
Tworzenie bezpiecznego środowiska, w którym w oparciu o pełną informację może dochodzić do zawierania porozumień oraz poufnej i pełnej wymiany wartości | |
Wymagane kompetencje |
Realizacja zleceń, wystawianie faktur, wypełnianie zleceń i inne procesy związane z usługami powierniczymi, umiejętność zapewnienia bezpieczeństwa i tworzenia zaufania klientów, w tym wiedza na temat sposobów bezpiecznego przeprowadzania transakcji i technik kryptograficznych, dbałość o szczegóły, umiejętności analityczne i umiejętność oceny ryzyka | |
Cel |
Kreowanie wartości transakcji przez tworzenie bezpiecznego środowiska transakcyjnego | |
Źródła przychodów |
Opłaty licencyjne, opłaty rejestracyjne | |
i Animator przedsięwzięć e-biznesowych j _I |
Oferowane usługi |
Wyspecjalizowane funkcje i usługi dodatkowe pozwalające członkom łańcucha wartości lub społecznościom wspólnych zainteresowań realizować wartość na transakcjach stymulowanych przez firmę, produkty do zastosowań biznesowych i usługi wspomagające handel elektroniczny oraz inne przedsięwzięcia e-biznesowe |
Grupa docelowa |
Witryny e-biznesowe, pośrednicy informacyjni | |
Obszary działania |
Wspomaganie i zwiększanie możliwości dostawców produktów i usług e-biznesowych | |
Wymagane kompetencje |
Rozwój i zarządzanie siecią, planowanie wydajności, negocjowanie kontraktów, zarządzanie wyposażeniem, administrowanie bazami danych, wspomaganie i utrzymywanie infrastruktury, dostosowanie infrastruktury do potrzeb docelowego środowiska lub rynków wertykalnych, marketing | |
Cel |
Uzyskanie wartości z każdej transakcji dzięki kojarzeniu potencjalnych klientów ze sprzedawcami | |
Źródła przychodów |
Opłaty licencyjne za dostarczone rozwiązania, prowizja za współpracę, procent od wartości realizowanych transakcji | |
---T 1 Dostawca infrastruktury |
Oferowane usługi |
Infrastruktura w ramach łańcucha wartości, kontaktowanie nabywców ze sprzedawcami, kreowanie interakcji między reklamodawcami a biznesem internetowym, wspomaganie utrzymywania infrastruktury, kopiowane struktury |
Grupa docelowa |
Społeczności internetowe, podmioty prowadzące działalność komplementarną w danej dziedzinie, dostawcy usług (np. firmy ubezpieczeniowe, dealerzy) | |
Obszary działania |
Agregacja informacji, technologii, usług sieciowych i zarządzania marką w celu stworzenia infrastruktury wspomagającej kreowanie i wymianę wartości na rynku wertykalnym | |
Wymagane kompetencje |
Tworzenie kanałów dystrybucji, tworzenie platform informacyjnych, tworzenie i utrzymywanie infrastruktury oraz umiejętność wprowadzenia infrastruktury na rynki wertykalne | |
Cel |
Kreowanie wartości dodanej dzięki istnieniu infrastruktury wspomaganej przez agregację, informacje i usługi e-biznesowe | |
Źródła przychodów |
Reklama, opłaty rejestracyjne, opłaty członkowskie, procent od wartości transakcji |
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: A. Hartraan, J. Sifinis i J. Kador, E-biznes. Strategie sukcesu w gospodarce internetowej...., op. cit., s. 116-162.
Analizując opisane w literaturze modele e-biznesu, można stwierdzić, że autorzy tych klasyfikacji często nie wymienili jednoznacznie kryteriów wyodrębniania modeli. W większości przypadków opis modeli jest dość ogólny, zwykle opracowany według niejednolitego schematu. Wyjątkiem może być klasyfikacja zaproponowana przez A. Hartmana, J. Sifinisa i J. Kadora, w przypadku której każdy model jest opisany według jednolitego układu. Autorzy wielu typologii, opisując modele e-biznesu, koncentrują się bądź na propozycji wartości dla klienta (np. dostawca infrastruktury, model pośrednika informacyjnego) bądź na źródłach przychodów (model abonencki, model taryfowy, model subskrypcyjny), a czasem na miejscu podmiotu realizującego dany model w łańcuchu wartości (model kupca, model integratora łańcucha wartości). Niektóre typy modeli e-biznesu (np. model kupca, model pośrednika, model brokerski) można odnieść także do innych sfer biznesu niż gospodarka internetowa.
Nieliczni autorzy publikacji na temat modeli biznesu podjęli próbę klasyfikacji i opisania modeli uniwersalnych. Należą do nich między innymi: A.J. Slywotzky, D.J. Morrison i B. Andelman; J.C. Linder i S. Cantrełl; H. Chesbrough i R.S. Rosenbloom; T.W. Malone, P. Weill i inni, a także F. Betz.
Klasyfikacja A.J. Slywotzky’ego, D.J. Morrisona i B. Andelmana
A.J. Slywotzky, D.J. Morrison i B. Andelman wskazują następujące modele działalności przedsiębiorstwa utożsamiane przez nich z modelami tworzenia zysku (por. tab.1.4)71:
1. Model zysku dzięki udoskonaleniom u klienta (dzięki rozwiązaniom dla klienta):
przedsiębiorstwo starannie dobiera klientów, do których kieruje swoją ofertę, ponosi duże nakłady początkowe, by dostosować produkty do specyficznych wymagań i warunków działania klienta i integruje swoje działania z operacjami klienta;
2. Model zysku z piramidy wyrobów: przedsiębiorstwo oferuje na rynku szeroki asortyment produktów danej kategorii (piramida wyrobów) kierowanych do nabywców zróżnicowanych pod względem preferencji i dochodów. W asortymencie firmy znajdują się zarówno produkty o wysokiej cenie, oferowane w niewielkiej ilości, jak i produkty o niższych cenach i dużym wolumenie. Przedsiębiorstwo realizuje zysk przede wszystkim z produktów o wysokiej cenie, lecz pozostałe produkty odgrywają istotną rolę strategiczną - służą ograniczeniu możliwości wejścia konkurentów na rynek danej kategorii produktów;
3. Model zysku wieloelementowego: przedsiębiorstwo działa w dziedzinie, w której istnieje kilka wariantów systemu produkcji i dystrybucji o różnej rentowności. Firma dąży do osiągnięcia jak największego udziału w wariantach systemu produkcji 71 A.J. Slywotzky, D.J. Morrison, B. Andelman, op. cit., s. 66.