GROCH: W Polsce uprawa grochu zajmuje niecałe 10 tys. ha. Na większą skalę uprawia się go w gospodarstwach wielkotowarowych, głównie na zaopatrzenie zakładów produkujących mrożonki i konserwy, kierowane zarówno na rynek krajowy, jak i na eksport. Jego uprawa i zbiór są zmechanizowane.
PRZYGOTOWANIE STANOWISKA: Stanowisko pod groch stanowiły gleby kompleksu pszennego dobrego. Przed orką przedzimową rozsiano nawozy fosforowe i potasowe. Orkę wykonanujemy pługiem półzawieszanym obracalnym. Pola po zaoraniu należy wyrównać, o stałej głębokości, skiby dołożone i dobrze pokruszone. Prawidłowo wykonana orka jesienna sprzyja gromadzeniu się zimą wody w głębszych warstwach gleby, w których rozwijają się później korzenie grochu.
UPRAWA I SIEW: Wyrównanie powierzchni pola, pokruszenie wstępne brył i wymieszanie nawozu azotowego z glebą wykonujemy agregatem uprawowym. Głębokość pracy agregatu wynosiła 12 cm. Nasiona grochu wysiewamy siewnikiem pneumatycznym rzędowym, który najlepiej jak jest zagregowany z broną wirnikową oraz wałem zębatym. Celem pracy tego agregatu uprawowego jest rozdrobienie brył, spulchnienie gleby, nadanie jej pożądanej gruzełkowatej struktury oraz jej ugniecenie. Siewnik o pojemności zbiornika, np. 1000 dm3 daje możliwości wysiewu nasion o wielkości od 2 mm do 20 mm ma automatyczne ustawienie ścieżek przejazdowych.
OCHRONA: Bezpośrednio po siewie grochu, a także podczas wegetacji najlepiej jest prowadzić chemiczną walkę z chwastami oraz z chorobami i szkodnikami.
ZBIÓR: Jednorazowy zbiór grochu przeznaczonego do przetwórstwa wykonujemy samojezdnym kombajnem.