Zdania względne (2)
Oraciones de relativo (2)

Zdanie względne pozwala na specyfikację informacji ze zdania nadrzędnego lub wyjaśnienie jej. W języku hiszpańskim istnieje tendencja do używania zdań względnych zamiast dwóch zdań prostych. Zdania podrzędne w zdaniach złożonych względnych mogą spełniać różne funkcje rzeczowników, zastępując następujące części zdania:

• podmiot:

Los que viven en el centro tardan menos en llegar a la oficina. (Ci, którzy mieszkają w centrum, szybciej dojeżdżają do biura. )
Quien se queja toda la vida, nunca es feliz. (Kto się skarży przez całe życie, nigdy nie jest szczęśliwy.)

• dopełnienie bliższe:

No debe interesarte a quien acabo de llamar. (Nie powinno cię interesować, do kogo właśnie zadzwoniłam.)

• dopełnienie dalsze:

Ayudó a los que lo necesitaban. (Pomogła tym, którzy tego potrzebowali.)
A quienes les faltó el dinero, Paco les dejó cinco euros. (Tym, którym zabrakło pieniędzy, Paco pożyczył pięć euro.)

Istnieje także inna konstrukcja opisująca podmiot zdania:

Tomás es quien encontró las llaves. (Tomás jest tym, kto znalazł klucze. )

W przypadku tej konstrukcji czasownik może przyjąć formę trzeciej osoby lub może pozostać w pierwszej osobie, jeśli mówimy w swoim imieniu:

Era yo quien te llamó anoche. (To ja jestem tym, który do ciebie zadzwonił wczoraj w nocy.)
Yo soy quien me perdí en esta ciudad. (To ja się zgubiłem w tym mieście.)

Obydwa użycia są prawidłowe, jednak forma trzeciej osoby jest częściej używana.

---