36. Patomechanizm powstawania garbu żebrowego
Wskutek obrotu i skręcenia kręgów, żebra przemieszczają się do tyłu po stronie wypukłości tworząc garb żebrowy tylny (szczególnie widoczny podczas pochylenia tułowia do przodu). Natomiast po wklęsłej stronie skrzywienia tylna ściana klatki piersiowej ulega depresji, a przednia jej część uwypukla się tworząc garb żebrowy przedni.
Garb żebrowy jest wynikiem rotacji żeber. Jednak jego kształt zależy w dużej mierze od mm.brzucha, szczególnie m.skośnego zewn., który po wypukłej stronie skrzywienia zapobiega transpozycji tułowia. Mm.brzucha powodują obniżenie żeber i tworzą ićh kątowe załamanie, tzw.grzebień garbu żebrowego.**
W związku z przemieszczeniem w stronę wklęsłą wyr.kolczystych i odchyleniem ku tyłowi wyr.poprzecznych m.najdłuższy i biodrowo-żebrowy ulegają przesunięciom i najczęściej uwypuklają się w postaci wału mięśniowego lędźwiowego po stronie wypukłości.
37. Jakie znasz następstwa garbu żebrowego
Ogranicza pojemność oddechową płuc, garb tylny powoduje ograniczenie miejsca, przez co płuco nie może się rozprężać; ~~prowadzi to do marskości, płuco po stronie garbu żebrowego przedniego przejmuje funkcje dwóch płuc, co prowadzi do rozedmy, pogarszając w znacznym stopniu sprawność organizmu i wydolność układu krwionośnego a szczególnie pracę serca.
38. Sposób oceny i pomiaru garbu żebrowego
Wraz z bocznym wygięciem następuje obrót i skręcenie kręgosłupa wzdłuż jego pionowej osi w stronę wypukłości łuku skrzywienia. Powoduje to przemieszczenie się żeber do tyłu po stronie wypukłości, a do przodu po stronie wklęsłości. Owo wypchnięcie żeber do tyłu powoduje powstanie garbu żebrowego, który uwidacznia się zwłaszcza podczas pochylenia tułowia do przodu(test Bertranda) . W takiej pozycji szukamy najwyższego punktu na garbie i najniższego na przeciwnej stronie pleców, do garbu przykładamy poziomice i mierzymy linijką różnice w centymetrach.
39. Omów ocenę wzrokową bocznego skrzywienia kręgosłupa
Badanie rozpoczynamy od tyłu. Celem określenia symetrii prawej i lewej strony rzutujemy z guzowatości kości potylicznej pion, który przy postawie prawidłowej powinien pokrywać się z wyrostkami kolczystymi kręgosłupa, szparą międzypośladkową i padać na podłoże w miejscu styku obu pięt. Odchylenie osi kręgosłupa od linii rzutu pionu poza szparę międzypośladkową lub poza miejsce styku pięt świadczy o niewyrównaniu osi kręgosłupa. Przy ocenie postawy w płaszczyźnie czołowej istotne znaczenie ma określenie symetrii szeregu łatwo dostępnych punktów topograficznych po obu stronach ciała. Są to:
~ wyrostki sutkowe kości skroniowej
-wyrostki barkowe łopatek , -kąty dolne łopatek
-łuki żebrowe
-najwyższe punkty talerza kości biodrowej
-szczyty krętarzy większych
-linie dołów podkolanowych
-szczyty kostek zewnętrznych
Linie przeprowadzone między tymi punktami powinny być prostopadłe do linii pionu kręgosłupa.
Podobne badanie przeprowadzono w płaszczyźnie czołowej od przodu. Pion rzutujemy z punktu „nasion"-jest to miejsce przecięcia płaszczyzny pośrodkowej ze szwem nosowo-czołowym. Przy prawidłowej postawie pion powinien przebiegać przez środek brody, wcięcie jarzmowe mostek, wyr. mieczykowaty, pępek, środek spojenia łonowego. Następną czynnością jest sprawdzenie symetrii ustawienia anatomicznych punktów topograficznych, tzn. wyrostków barkowych, łuków żebrowych, kolców biodrowych przednich górnych. Określamy także symetrię trójkątów tułowiowo-ramiennych, zmianę kształtów klatki piersiowej, itp.
Ważnym elementem badania skolioz jest badanie w skłonie do przodu(tzw. Test Bertranda). Pozwala ono dostrzec asymetrię pleców nawet w przypadkach braku jeszcze kostnego garbu żebrowego. Podczas badania należy zwrócić uwagę na równe ustawienie stóp. Nogi w stawie kolanowym powinny być wyprostowane, głowa i ramiona luźno zwisać.
40. Co to jest krąg szczytowy i kręgi graniczne
Krąg szczytowy-jest kręgiem najbardziej oddalonym od linii pośrodkowej, wykazuje największy obrót , największe sklinowanie , jest najbardziej poziomo położonym kręgiem w skrzywieniu.
Kręgi graniczne(krańcowe) obejmują początek i koniec wygięcia; są najbardziej skośnie ustawione. Górny krąg graniczny jest w obrębie danego wygięcia najwyżej położonym kręgiem, którego górna powierzchnia jest najbardziej pochylona w stroną wklęsłości wygięcia, górna powierzchnia następnego, wyższego kręgu odchyla się już w stronę przeciwną lub jest równoległa. Krąg ten tworzy przejście między wygięciem znajdującym powyżej i poniżej niego; z tej racji nazywa się on kręgiem przejściowym. Przestrzeń międzytrzonowa poniżej kręgu krańcowego jest zwężona po str. wklęsłości wygięcia; powyżej tego kręgu może być równoległa lub zwężona po stronie przeciwnej. Jego górna krawędź jest najbardziej pochylona w stronę wklęsłości skrzywienia jest najmniej sklinowany i ma najmniejszy obrót w stosunku do kręgów niższych
Krąg graniczny dolny to najniżej położony krąg danego skrzywienia jego dolna pow. jest najbardziej odchylona w stronę wklęsłości skrzywienia