0111 djvu

104

— jest bohaterem, wielu takich jest także w masie narodu, ale zawsze brak zgody. Pycha wielkich drażni tych, którzy się uważają za równych im co do praw już to z tytułu zasług,, już to przez swą oświatę. Dość, że przy uczuciu najpatrjotyczniejszem, duszy najwierniejszej i umyśle najkulturalniejszym, jest się zniewolonym myśleć, iż może Fryderyk Wielki miał słuszność, mówiąc, że zgromadzenie najtęższych głów, z największą zażartością w ciągu wielu godzin dyskutujących sprawy narodowe, kończyło się u Polaków, gdy wychodzili z rady — popełnianiem głupstw. Nie ulega wątpliwości, że Polacy nie zechcą się przyznać do tej smutnej prawdy, ale jest ona aż nazbyt widoczną. 1 owóż przy mojem . sercu polskiem, umysł mój francuski nie może się oprzeć tej; oczywistości.