10283 Obraz 5 (5)

166 LOSY PASIERBÓW

Po dziesiątej już było. Agencje o tej porze już nie urzędowały. Aby nie tracić daremnie czasu i zaoszczędzić w wydatkach uradzili sobie, że Dubowik powróci niezwłocznie do Berisso a Kozyr nazajutrz rano wykupi polecające listy i po południu pojedzie do Temperley. Tam się spotkają obaj i wyruszą razem do Cafiuelas.

Dubowik zapłacił za kolację, wręczył Kozyrowi 20 pezów i odjechał do domu.

ROZDZIAŁ XV

Zamiar Zygmunta wyjazdu z Berisso przeraził żonę.

—    Nie dałam się pozostawić w domu, to mnie tu opuszczasz — zalamentowała. — Czyż nam tak już krótko? Czyż my — jak to mówią — ostatnie do pieca wsypaliśmy?

—    To mam czekać aż wsypiemy ostatnie? Jadąc do domu wyliczyłem, że po zapłaceniu długów pieniędzy starczy nam w przybliżeniu tylko na miesiąc. A wtedy co?

—    Mamy jeszcze sporo czego do sprzedania. Sacharynka za moją chustkę turecką daje dziesięć pezów. Podobały się jej czerwone jabłuszka. Niech bierze.

—    Cóż to jest dziesięć pezów? A potem co?

—    Można jedną poduszkę sprzedać i jeszcze inne rzeczy się znajdą.

—    Słuchaj, łubka. To do niczego nie doprowadzi. Jeżeli nie będę pracował, to prędzej czy później w klin zajedziemy. Trzeba brać co się trafia. Samo nic nie przyjdzie.

—    Nie masz czego się martwić. Na ulicyż ciebie pod gołym niebem nie zostawiam. Będziesz miała opłacony dach nad głową i dobrych czy złych, ale swoich ludzi w podwórku. Po drugie

to przecież nie jest tak daleko. Co parę tygodni będę was tu odwiedzał. Zrozum to.

Dużo było w tym słuszności, więc uległa