woltamperometrii inwersyjnej (ang. anodic stripping voltammetry — ASV). Proces anodowego rozpuszczania — etap strippingu można zapisać równaniem:
M (Hg) — ne -> MB+ (roztwór) (12.32)
Etap ten można zrealizować z wykorzystaniem różnych metod woltampero-metrycznych, ale najczęściej stosuje się:
• woltamperometrię z liniowo zmieniającym się potencjałem — LSV,
• różnicową pulsową woltamperometrię — DPV.
b) Wytworzony na powierzchni elektrody rtęciowej trudno rozpuszczalny osad Hg2A2 można zanalizować w procesie odwróconej woltamperometrii przez katodową redukcję zgodnie z reakcją:
(Hg2A2)ads katodowa ”***1 2Hg+(2A-)roztwór (12.33)
Metoda nosi nazwę katodowej woltamperometrii inwersyjnej (ang. cathodic stripping voltammetry — CSV). Proces ten, analogicznie jak w punkcie a), można realizować metodą woltamperometrii z liniowo zmieniającym się potencjałem (LSV) lub różnicowej pulsowej woltamperometrii (DPV).
c) Zaadsorbowane na elektrodzie pracującej kompleksy metali lub związki organiczne można w procesie strippingu analizować zarówno poprzez anodowe utlenianie związku zaadsorbowanego na elektrodzie, jak
1 poprzez katodową redukcję. Zależy to od charakteru analizowanej substancji. Ten rodzaj woltamperometrii przyjęto określać mianem adsorpcyjnej woltamperometrii inwersyjnej (ang. adsorptive stripping voltammetry — AdSV).
Woltamperometria inwersyjna jest jedną z najczulszych metod stosowanych w analizie i w porównaniu z takimi bardzo czułymi metodami, jak AAS, ICP —EAS lub ICP —MS, ma jedną bardzo istotną zaletę —jest tania. Wymienione wyżej metody są stosowane w analizie śladowej pierwiastków, natomiast metoda SV oprócz analizy pierwiastkowej umożliwia oznaczanie dużej grupy związków organicznych. Tak więc możliwości analitycznych zastosowań inwersyjnej woltamperometrii można ująć w następujących punktach:
a) SV jest stosowana w analizie śladowej wielu pierwiastków metalicznych (opracowano procedury oznaczeń ponad 30 pierwiastków). Jest metodą bardzo czułą, a oznaczalność dla wielu pierwiastków przyjmuje wartości w zakresie 10~8 —10 —11 mol ■ dm-3. Na rysunku 12.24 przedstawiono wykres ASV dla czterech pierwiastków: Cd(II), In(III), Pb(II) i Cu(II) o stężeniach
2 • 10-7 mol • dm-3.
245