22
3. rezystancja zewnętrzna miernika R^ powinna być stała i równa wartości znamionowej RZn podanej na skali miernika.
Warunek 3 będzie spełniony jeżeli:
RZ _
Zn
Rt + Rpk + Rpł
+ R_
Wartości znamionowe rezystancji obwodu zewnętrznego najczęściej posiadają wartości 10 i 20S2.
Po zmontowaniu obwodu zewnętrznego układu pomiarowego, należy sprawdzić czy wartość rezystancji odpowiada wartości znamionowej podanej na skali miernika. Korektę rezystancji zewnętrznej przeprowadza się rezystorem wyrównawczym Rw, który wykonany Jest w formie cewki nawiniętej z drutu manganinowego. Końcówkę drutu łączeniowego przylutowujemy lub przykręcamy na takim zwoju cewki, aby osiągnąć żądaną wartość rezystancji zewnętrznej R . Tak zmontowanym układem pomiarowym odczytujemy wprost na mierniku temperaturę w stopniach Celsjusza [°cl.
W układach pomiarowych stosowanych w przemyśle prawie zawsze istnieje konieczność stosowania przewodów kompensacyjnych ze względu na wyższą temperaturę wolnych końców termoelementu od znamionowej. Przewody kompensacyjne są to takie przewody, których charakterystyka ter-mometryozna jest identyczna z charakterystyką termome-tryczną termoelementu, z którym współpracują. Chodzi bowiem o to, aby w miejscach ich łączenia ztermoelementem, nie powstały żadne siły termoelektryczne.
1.2.4-. Budowa 1 działanie pirometrów
Pirometry są przyrządami, w których do pomiaru temperatury, wykorzystuje się zależność natężenia promieniowania emitowanego przez nagrzane olało od temperatury tego ciała.
Zakres promieniowania wykorzystywanego w pirometrze mieści się w granicach 0,4f20 pm długości fali, tzn.w zakresie promieniowania widzialnego i podczerwonego. W zależności od zakresu wykorzystywanej długości fali promieniowania, pirometry dzielimy na:
1) pirometry całkowitego promieniowania, zwane również pirometrami radiacyjnymi,
2) pirometry monochromatyczne (jednobarwne),
3) pirometry dwubarwne.
1_._2j4.i. Jlrpmejtry całkowitego promieniowania
Pomiar temperatury pirometrami całkowitego promieniowania opiera się na prawie Stefana - Boltzmanna, według którego temperatura ciała czarnego zależy od całkowitej energii EQ wypromieniowanej przez to ciało:
~ o
czarnego i wynosi: SQ = 5.6697 • 10
gdzie: SQ - jest stałą promieniowania ciała doskonale
W technice większość ciał, których temperaturę mierzymy, uważamy za szare, stąd wynika konieczność wprowadzenia współczynnika emisyjność £ do wzoru (10).
Emisyjnością Z danego ciała nazywamy stosunek natężenia promieniowania E dla tego ciała do natężenia promieniowania Eq dla ciała doskonale czarnego:
zatem dla ciał szarych zależność temperatury od całkowitej energii promieniowania przyjmie postać:
r
lub T = T