W hamulcu jednoklockowym dźwignia hamulca jest zamocowana przegubowo w punkcie 0, a klocek jest połączony sztywno z dźwignią za pomocą dwóch sworzni (rys. 15.2a). Na dźwignię działa Fn — reakcja od siły nacisku klocka na bęben, siła F potrzebna do zahamowania bębna oraz siła tarcia T między klockiem a bębnem. Dla dźwigni (i klocka) zwrot siły tarcia T jest zgodny z kierunkiem momentu obrotowego (jak na rysunku), a dla bębna — przeciwny. Wszystkie siły działają w jednej płaszczyźnie, tworząc dowolny płaski układ sił, zatem wartość siły F wyznacza się z warunku równowagi dźwigni (względem punktu obrotu dźwigni 0)
Fl-Fna+T-e = 0 (15.3)
Podstawiając do wzoru 15.3 wartość T = F„- n otrzymuje się
F-l-Fn(a-e-fi) = 0 (15.4)
Wprowadzając następnie do wzoru 15.4 wartość F„ z wzoru 15.2 otrzymuje się zależność
a — e-fA 2Mt a — e-fi
F=Fn
l
D- fi l
(15.5)
W podobny sposób można wyprowadzić wzór na obliczenie siły F przy przeciwnym kierunku ruchu obrotowego bębna niż założony na rys. 15.2#. W wyniku tej zmiany siła tarcia otrzyma przeciwny zwrot i wzór 15.5 przyjmie postać
F =
Fn
a + e- n
7
(15.6)
394